hiç bu kadar kalmamıştım çaresiz
hiç kalmamıştım bu kadar aciz
çok haykırdım duyuramadım sesimi
şimdi! ölüm istiyorum sakin sessiz.
dört açtım gözümü görürmüyüm diye seni
dikkatle dinledim evreni duyarmıyım sesini
olmadı duyamadım çaresizim aciz
öyle bir ölüm istiyorumki sakin sessiz
artık bu acıya dayanamıyorum
kısıldı sesim haykıramıyorum
haykırsamda duyuramıyorum
ben ölüm istiyorum sakin sessiz
Yavuz TÜRKYILMAZ
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaz yaz sende yaz
mevsimlerde bitti yaz
ilkbahar yaz derken
aklım sende kaldı etme naz.
Nazın öldürdü yaz gününde
gölge idik birbirimize
ayrıldık şimdi yaz güneşinde
ben şimdi gülüyorum günlerimize.
Bu şehirde yaz güneşi öldürür
aşk insanı hayata küstürür
sevmesini bilemezsen
aşkını yaz güneşi kavurur.
Yaz yaz sende yaz
mevsimlerde bitti yaz
ilkbahar yaz derken
aklım sende kaldı etme naz.
İsimsiz
Matem külesine kapatılmış
Ay yüzlü, Perizade bir güzel
Ela gözleri geçmişten, ezel
Deryanın kalbinden, özel.
Yağmur yağdı katre katre,
Bir sessizlik çöktü geceye.
Sonbahar kıpraştı, yaprakları
Dalgalar karıştı çoşan denize.
Fısıldadı sürgün bir rüzgarla,
Kayıp bir sonbaharın masalı.
Denizin üstünde bir sal;
Çok önceleri bilinen bir masal.
İsimsiz
Gözlerimde sürgün veren düşlere
Yüreğimin sessiz çığlıklarını sakladım
Bütün cümlelerim pervasızca işgal etti geceyi
Sonsuzluğun derinliğinde
Gökleri elime alıp içimi açtım böyle başladı
Göğün şahitliği yakılan ateşe
Kanatsız bir melek böyle doğdu gecenin rahminden
Böyle heceledi iki kelime vuslat vakitlerini
Penceredeki ayın şavkı avaz avaz direndi hasrete
Lal oldu şiir kırmızı dudaklı hecelerimde.
Düşlerimde karanlığı yırtan şiir var
Dudaklarımda ise alabora olmuş mısralar
Derin suskunluğum kaybolup gidiyor satır aralarımda
Apansız tutuşuyor tutsak kelimelerim dilimin ucunda
Ben inandığım gökyüzünü içimdeki hüzünle
kucaklıyorum tenimdeki kuraklık hep gelecek olanı
Yağmurlarla hayal ediyor Aşk ıslanıyor damarlarımda
İsimsiz