Sen bu aşkın, hakkını ver.
Bu uğurda, akıt çok ter.
Emeksiz, sevgi olmazmış.
Yalnız bana, sevgini ver.
Sevgi demek, emek demek.
Sorma şimdi, bu ne demek?
Nasıl tarif etsem sana.
Aç için, sanki bir yemek.
Aşk, sevginin anlamını.
Yolunu ve yordamını.
Bilmediysen öğren de gel.
Ölç ayağın, yorganını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kapkara, matemlerin içinde.
Geçmişteki, acılar içimde.
Yine o, yakamı, bırakmıyor.
Yalnızlık senfonisi, hep peşimde
Yine yaşıyorum, tek ve yalnız.
Buralar, neden, bu kadar, ıssız?
içimde, kara güller, açıyor.
Yalnızlık senfonisi, acımasız.
Bu sokaklar ve evler, çok tenha.
Kalmadı gücüm, az biraz daha.
Yok etmek için, hep gün sayıyor.
Yalnızlık senfonisi, at kahkaha!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Canım sıkılıyor üstadım.
Hem, öyle böyle değil.
Yalnızlık gibi, öfke gibi...
Bir gölge gibi, takip ediyor beni.
Ruhum daralıyor,
Beyazlar kararıyor içimde.
Canım sıkılıyor üstadım.
Hem, öyle böyle değil.
Çaresiz biri gibi.
Bir mengeneye, sıkışmış gibi.
Bu düşünceler, beni yoruyor.
Bu sersemlik, bu tansiyon.
Hayra alamet değil.
Sıkılıyor, canım yine.
Efkar, buldu beni yine.
Her şey, bir baş ağrısı.
Her şey, iyi olacak sanrısı.
Sıkkınların, umut tanrısı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yine geldi, hazan zamanı.
Geldi yine, hüzün zamanı.
Hatırlattı , acılarımı.
Ayrılığın bak, sonbaharı.
Tabiat, yine deviniyor.
Acılı kalbim ,bak, dövünüyor.
Yıkıntılarımı döktüm, yaprak yaprak.
Yüreğim yeni bir aşka, evriliyor.
Her sonbaharda ben.
Dökerim acılarımı, dallarımdan.
İçimde yeni çırpınışlar, heyecanlar.
Dönüş olmaz, çıkmaz yollarımdan.
Geçiyor yine ömrümün, son baharı.
Sonun başlangıcı, belki de bu.
Bekliyor acılı kalbim.
Yeniden çiçeklenmiş, bir baharı..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL