Yine geldi, hazan zamanı.
Geldi yine, hüzün zamanı.
Hatırlattı , acılarımı.
Ayrılığın bak, sonbaharı.
Tabiat, yine deviniyor.
Acılı kalbim ,bak, dövünüyor.
Yıkıntılarımı döktüm, yaprak yaprak.
Yüreğim yeni bir aşka, evriliyor.
Her sonbaharda ben.
Dökerim acılarımı, dallarımdan.
İçimde yeni çırpınışlar, heyecanlar.
Dönüş olmaz, çıkmaz yollarımdan.
Geçiyor yine ömrümün, son baharı.
Sonun başlangıcı, belki de bu.
Bekliyor acılı kalbim.
Yeniden çiçeklenmiş, bir baharı..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu yokoluşun, girdabında.
Neden, acımasız insanlar?
Hüzünlerin, gardolabında.
Tıkılı kaldı, yaşananlar.
Görünen, madde mi ki, sence?
Gören göze, ne ki, işkence?
Hayal aleminde, yok oldum.
Yaralar, görünmez bir pençe.
Gerçek, bazen yarı gerçektir.
Çektir felek, hep acı çektir.
Akıl tutulması, yaşarsan.
Yaşam ve ölüm, seçenektir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sonbahar geldi üşüyor kuşlar.
Havadan bir bir geçiyor kuşlar.
Bana koyar, sevdanın hasreti.
İçimden yine, göçüyor kuşlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bana, ömür verecek, biri lazım.
Dakikalar, hep senin olsun, tatlım.
Oyalama beni hiç, senden çok var.
Bu aşkın, sonunda, bak gözyaşı var
Şıpsevdi gönüllerde, ben tükendim.
Ömürlük aşklara, bak, hep özendim.
Sahte güzelliğinle, büyülendim.
Şimdi acıyla, elemle yüklendim.
Bir gülüş ve öpüş çok şeydir bazen.
Yalan sarılış, dokunuştur üzen.
Duygusuzdur hep, sebepsiz terk eden.
Hiç başlama, sevendir, tek incinen.
Birçok kalbe giren ve ah alanlar.
Hep yalandan, sevmiş gibi yapanlar.
Paraya ve mala, hepten tapanlar.
Belki de, hatalarını, anlarlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL