Habil İle Kabil Şiiri | Halil MANUŞ
Habil İle Kabil
İkisi de bir babadan
Biri Habil biri Kabil
Farklı yaratmış yaratan
Biri Habil Biri Kabil
Biri Hakka teslim olur
Biri yapar fitne fücur
Yaratanda olmaz kusur
Biri Habil biri Kabil
Habil olan muteberdir
Kabil bundan bihaberdir
Ataları Peygamberdir
Biri Habil biri Kabil
Habil olmak dost olmaktır
Kabil, egoist olmaktır
Kulluk Hakka mest olmaktır
Biri Habil biri Kabil
Habil Hakkı her dem över
Kabil Hakkı bilmez, söver
Habil olmak asıl hüner
Biri Habil biri Kabil
Halil sen hep Habil'i seç
Kabillere olma gereç
Hak yerini bulur er geç
Biri Habil biri Kabil
HALİL MANUŞ
Habil İle Kabil şiiri kardeşlik şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Habil İle Kabil Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Habil İle Kabil Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Habil İle Kabil
İkisi de bir babadan
Biri Habil biri Kabil
Farklı yaratmış yaratan
Biri Habil Biri Kabil
Biri Hakka teslim olur
Biri yapar fitne fücur
Yaratanda olmaz kusur
Biri Habil biri Kabil
Habil olan muteberdir
Kabil bundan bihaberdir
Ataları Peygamberdir
Biri Habil biri Kabil
Habil olmak dost olmaktır
Kabil, egoist olmaktır
Kulluk Hakka mest olmaktır
Biri Habil biri Kabil
Habil Hakkı her dem över
Kabil Hakkı bilmez, söver
Habil olmak asıl hüner
Biri Habil biri Kabil
Halil sen hep Habil'i seç
Kabillere olma gereç
Hak yerini bulur er geç
Biri Habil biri Kabil
HALİL MANUŞ
Halil MANUŞ
Savunan Yok Barışı
Ne öğretmene saygı ne anneye babaya,
Geçmişe, geleceğe, aileye, ataya...
Ne Rab'be bağlılık ne de Hakk'a itaat,
Hiç ilgimiz kalmamış verme boşuna vaat...
Kalmadı saygı, sevgi hiçbirisine karşı,
Her düşüncede kargaşa savunan yok barışı...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Benim Köyüm
Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün
İbrahim SEVİNDİK
İbrahim Sevindik
Sevgiyle Gelen
Sevince mi? Alışıyorduk
Alışınca mı? Seviyorduk.
Alışkanlıklar mı? Sevgiyi doğuruyordu
Sevgiyi alışkanlıklar mı? Öldürüyordu.
Alışkanlıkları sevdikçe bağımlılığa dönüşüyordu
Bağımlılığa dönüşen alışkanlıklar sevgiyi öldürüyordu.
Alışkanlığın getirdiği sevgi başka.
Sevgiyle gelen alışkanlık bambaşka.
Nilüfer Aksu