Fadıl Çekiç Eskiden insanlar hep şuyum buyum olsun derdi. Şimdi ise herkes şehirde yüz tane dairem olacağına köyde bahçeli bir evim olsun dünyada başka bir şey istemem diyor. İnsan sağlığı herkesi o duruma getirdi. Şu anda şehirlerdeki kent yaşamının karmaşasında, insan köyünü çok özlüyor. Yeşile, doğaya ve özellikle de insan ilişkilerindeki samimiyete hasret kalıyor. Sevgili Şairimiz İbrahim Sevindik üstad Türk milletinin köy sevgisini çok güzel anlaşmış. Ellerinize ve yüreğinize sağlık. Bu güzel eseri bizlerle paylaştığınız için çok teşekkürler. 2024-01-13
Benim Köyüm Şiiri | İbrahim Sevindik
Benim Köyüm
Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün
İbrahim SEVİNDİK
Benim Köyüm İbrahim SEVİNDİK eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri
Benim Köyüm Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Benim Köyüm Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Yar
Ben sana hiç ihanet etmedim Yar
Yaz bahar ayında korda bıraktın
Kaçmadım minderden vazgeçtim serden
El alem toyda iken zorda bıraktın
Sahipsiz bir koştum dalına kondum
Bir lokma ekmekle bir çulun umdum
Yalvardım yakardım artık yoruldum
Gülşen bahçesinde çölde bıraktın
Garip kuşlar sığınacak dal arar
Yiğit insan barınacak dağ arar
Köroğlu'lar baş verecek yar arar
Uçurumda elsiz kolsuz bıraktın
Sığınsaydım canlı cansız varlığa
Ar edipte koyar mıydı kapıya
Verir miydi zaptiye ye çavuşa
Kılıçsız kalkansız dinksiz bıraktın
Elim din,kolum dun sırdaş mahremim
Şahsında azıcık yokmuş kıymetim
Takdire rızadır artık ülfetim
Kerbela gününde susuz bıraktın
Kalpsiz, gaspçı gibi hesaplar yaptın
Akbaş'ı ağlattın zorda bıraktın
Rab kulun elinden tutmaz mı sandın
Gönlümün tahtını viran bıraktın
Yaşar Akbaş
YAŞAR AKBAŞ
Ankara'ya Yağmur Yağardı
Ey yar,
Yaz olurdu, kış olurdu,
Günler kısalır uzar,
Bahar gelirdi dağların ardından,
Ağaçlar yeşerir çiçekler açardı,
Parklarda hercai menekşeler,
Havuzda fıskiyeler,
Yar,
Sokaklara dökülürdü yeni yetmeler.
23 Nisanda bir çocuk,
Elinde bayrak, koşardı fırlayarak
Suat Zobu
Barış
Bitsin artık döğüş kavga
Barış istiyoruz barış
Tüm dünyaya dalga dalga
Barış istiyoruz barış
Barış olsun başlarda taç
Doysun yoksul doysun her aç
Ekmek su kadar ihtiyaç
Barış istiyoruz barış
Dinsin bu kan bu göz yaşı
Yüksek uçsun barış kuşu
Cana kıymaz insan kişi
Barış istiyoruz barış
Olmasın açlıktan ölüm
Ne işğence ne de zulüm
Bağlanmasın elim kolum
Barış istiyoruz barış
Barışcı ol barışcı kal
semanur bilgiç
Sevgililer Günü
Bulsam güzel gözleri
Sevinç sarsa he yeri
Arıyorum yıllardır
Kendime uygun biri.
Hiç sevgilim olmadı
Kalbim aşkla dolmadı
Benim neyim eksik ki
Artık sabrım kalmadı.
Şansızlığı aşsaydım
Şu sevgiyi tatsaydım
Artık bu hayatıma
Bir sevgili katsaydım.
Bu mudur alın yazım
Çalmıyor gönül sazım
Sevgililer gününde
Böyle yine yalnızım.
İSMAİL MALATYA
İSMAİL MALATYA