Yıldız Tilbe
Sahnede çılgınca, danslar edersin.
Hayranlarını, hep ,candan seversin.
Şarkınla bizleri, dertlendirirsin.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Delikanlım dedin, bizi bitirdin.
Ama evlisin! dedin, düşündürdün?
Sevdanın tadı, dedin, güldürdün.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Sözün bestenin, hep dibine vurdun.
Aşkın öyküsünü, kafamda kurdun.
Hayata dedin ki artık yeter be!
Seni sevmeyen ölsün, Yıldız Tilbe!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ölümsüzlük
Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkın Bestesini Yapalım
Seni görünce yazdım, aşkın ilk güftesini.
Kalbim ritmi ile yaptı, bak ilk bestesini.
Birlikte çalsak bu aşkın, ilk melodisini.
Senle bilikte yazsak, savdanın şiirini.
Sözler sen ol, notalar ve müzik ben olayım.
Beste sen ol, solist ve şarkılar ben olayım.
Biz, ölümsüz bir şarkıda, şah eser olalım.
Tüm seven yüreklere, hep aşk ile dolalım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Çayın Demi
Çay, insan ruhunun içeceği.
Biliriz biz, doğru seçeneği.
Sıcak, demli bir çay, baş tacımız.
Bu, toplumumuzun geleneği.
Kan kırmızı rengi, buruk tadı.
Her sohbette, anılıyor adı.
İçmezsek sesimiz, kesik kesik.
Durma hemen, sende, çay koy hadi.
Soğuk günlerde, o çok içilir.
İçecekler içinden, seçilir.
Hafiften, yavaş yudumlanınca.
Çay, İnsanı kendinden geçirir.
Strese mi girdin? Bir çay demle.
Kalmasın işin, gamla, elemle
Sen sen ol, hiç vazgeçme o çaydan.
Çay vereni, saygıyla selamla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
