Ne bana teşekkür et
Ne beni hastanelik
Ne gökyüzü mavi
Ne yeryüzündeki deniz
Ne dudakların konuşuyor
Ne de gözlerin
O zaman bırak da
Lenslerin konuşsun...
İBRAHİM EVİRGEN
EĞİTİMCİ-YAZAR
İbrahim EVİRGEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yine akşam oldu
Yine başladı lanetli saatler
Gecenin zifiri karanlığında
Dalıp, dalıp gidiyorum uzaklara
Yüreğimde bir dehşet
Bir özlem, bir hasret
Yalnız ve tek başıma
Düşündükçe düşünüyor
Bu Temmuz akşamında bile
Üşüyor, üşüyorum...
Sanki kafeste hapis, minik bir kuşum
O da ne!..
Yanık bir metal kokusu
Meğerse çayı, ateşte unutmuşum....
İBRAHİM EVİRGEN
EĞİTİMCİ- YAZAR
İbrahim EVİRGEN
Ne bana teşekkür et
Ne beni hastanelik
Ne gökyüzü mavi
Ne yeryüzündeki deniz
Ne dudakların konuşuyor
Ne de gözlerin
O zaman bırak da
Lenslerin konuşsun...
İBRAHİM EVİRGEN
EĞİTİMCİ-YAZAR
İbrahim EVİRGEN
Eli ayağı düzgün, yüz rengi bej
Sordum ne iş yapar, dediler dengbej
Bütün yorgunluğu yüzüne vurmuş
En güzel günlerinin rengi solmuş...
xxx
Durmadan gezer, karda kışta yayan
Yine diyor, dayan dizlerim dayan
Yürüyor hep dağda kırda bayırda
Kendini bulamadı hiç hayırda
xxx
Hayatı canı, tüm sermayesi sesi
Tüm mirası dededen kalma fesi
Meğerse o, Melekten farksız imiş
Baki kalansa hoş bir sada imiş...
İBRAHİM EVİRGEN
EĞİTİMCİ-YAZAR
İbrahim EVİRGEN