Sokak Çocukları
Anası yok baba sarhoş
Arada kaldı beş kardeş
Umudu yok yüreği boş
İlim irfan doldursana
Ora gider bura gider
Şaşırır yolu kaybeder
Kapkaranlık nasıl eder
Yollarını buldursana
Kim ister öyle olmayı
Sokakta parkta kalmayı
Düşmüş ağlayı ağlayı
Tut elinden kaldırsana
Bırakırsan hırsız olur
Satarlar kötü kız olur
Sonrada akılsız olur
Sen aklını kullansana
Koruyup kolla kurtlardan
Eğitip okut yurtlardan
Bizi envai dertlerden
Çare bulup kurtarsana
Devlet isen devletlik yap
Seni yenecek mi bir hap
Sökülürse bir kez çorap
Nolur atana sorsana
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Anlamıyor
Basımı aldım elime
Parçaladım lime lime
Çabaladım bir kelime
Anlamıyor anlamıyor
Uzun yolda kısa mola
Yemesem içmesem nola
Yolcular kim gidiş nere
Anlamıyor anlamıyor
Kudurdum delirdim şaştım
Damlaydım denizden taştım
Kaynadım gökte dolaştım
Anlamıyor anlamıyor
Yediğini içtiğini
Gördüğünü bildiğin!
Başkasını kendisini
Anlamıyor anlamıyor
Adem GÜLEÇ
Düşeli
Yükseklere kar yağıyor
Başımdaki karlar gibi
Görenler yetim sanıyor
Sıladan ayrı düşeli
Elin yurdu yurdum oldu
Kimin derdi derdim oldu
Eşkıya efendim oldu
Geçim derdine düşeli
Ne köy kalmış ne kasaba
Bahçe kuru ev haraba
Unutmuş bizi maraba
Gurbet ellere düşeli
Dayı emmi şöyle dursun
Anan baban unutursun
Köklerini kurutursun
Çorak yerlere düşeli
Gökte yıldız idim söndüm
Kurudum gazele döndüm
Güneşe sırtımı döndüm
Gölge peşine düşeli
Adem GÜLEÇ
Hatır
Bedenime hayat veren
Hemi veren hemi alan
Beni yerden yere çalan
Bir güzelin hatırı
Ne yazardım ne çizerdim
Ne de gurbette gezerdim
Dünya çarkım bozardım
Bir güzelin hatırı
Ağladım sustuklarım
Yediklerim içtiklerim
Diyar diyar gezdiklerim
Bir güzelin hatırı
Dizinin bağı çözülen
Haline bakıp üzülen
Yanaklarımdan süzülen
Bir güzelin hatırı
Güzel senin yollarında
Can vereyim kollarında
Zari oldum dallarında
Bir güzelin hatırı.
Adem GÜLEÇ