Eğitim Sitesi

Düşeli Şiiri

Düşeli

Yükseklere kar yağıyor

Başımdaki karlar gibi

Görenler yetim sanıyor

Sıladan ayrı düşeli



Elin yurdu yurdum oldu

Kimin derdi derdim oldu

Eşkıya efendim oldu

Geçim derdine düşeli



Ne köy kalmış ne kasaba

Bahçe kuru ev haraba

Unutmuş bizi maraba

Gurbet ellere düşeli



Dayı emmi şöyle dursun

Anan baban unutursun

Köklerini kurutursun

Çorak yerlere düşeli



Gökte yıldız idim söndüm

Kurudum gazele döndüm

Güneşe sırtımı döndüm

Gölge peşine düşeli

Adem GÜLEÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:

Anlamıyorum

İnsanlar insanlar çeşitli gözler

Buruşuk maskeli,sahtekar yüzler

Senli,benli,sizli,bizsiz sözcükler

Yalnızlık nedir anlamıyorum



Mal nedir mülk nedir saltanat nedir

Sahibim diyenin sahibi kimdir?

Nefsimin kalbimden çaldığı şehir

Hırsızlık nedir anlamıyorum



Ameli unuttuk yüklendik lafa

Beterini yaptık sövdük etrafa

Münafık bedene Müslüman kafa

Arsızlık nedir anlamıyorum



Uyuyan buluttan boşalan seller

Sararan yaprağı savuran yeller

Sürünen bebekler bükülen beller

Halsizlik nedir anlamıyorum

Adem GÜLEÇ

Sokak Çocukları

Anası yok baba sarhoş

Arada kaldı beş kardeş

Umudu yok yüreği boş

İlim irfan doldursana



Ora gider bura gider

Şaşırır yolu kaybeder

Kapkaranlık nasıl eder

Yollarını buldursana



Kim ister öyle olmayı

Sokakta parkta kalmayı

Düşmüş ağlayı ağlayı

Tut elinden kaldırsana



Bırakırsan hırsız olur

Satarlar kötü kız olur

Sonrada akılsız olur

Sen aklını kullansana



Koruyup kolla kurtlardan

Eğitip okut yurtlardan

Bizi envai dertlerden

Çare bulup kurtarsana



Devlet isen devletlik yap

Seni yenecek mi bir hap

Sökülürse bir kez çorap

Nolur atana sorsana


Adem GÜLEÇ

Münafık

Müslümanım türküm derim

Yetimin hakkını yerim

Şeytanla halay çekerim

Lakin münafık değilim



İman ı kamil imanım

Kabe gibi müslümanım

Müslümana tercümanım

Şeytandan daha şeririm



Deli divane gönlüm var

Kendini Süleyman sanar

Ovalar geçilmiyor dar

Sırat üstünde yürürüm



Sürüyemem sürüyemem

Adım atıp yürüyemem

Gündüz güneşi göremem

Gecede fecri görürüm



Yamalı bir gömleğim var

Yusufun gömleği kadar

Acımdan nefesim kokar

Karuna zekat veririm



Vazu nasihat istemez

Söylenir sözü dinlemez

Güneş vurur eritemez

Fırtına olur eririm

Adem GÜLEÇ

Düşeli Şiiri