Bilemedikleri var tek tek öğreneceği,
Bol sayıda hedef ders, gayret edebileceği…
Yaşı büyüyor ama düşüncesi çok küçük,
Tüm özellikleriyle ailesine bir yük…
Milim milim de olsa içimizden birisi,
Topluma karışması yok değil gelişmesi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bilinmezlerle dolu sanki virüs uzaydan,
İnsan, istirahatte hak, bekler dışarıdan…
Canlar düşünülmüyor kargaşalarımızdan,
Vicdanlılar kalmamış bencilce tavırlardan…
FIP duruyor, davacıyım cahilliklerden,
Davacıyım sizlerden, davacıyım zulümden…
Nesil yok edilmekte sizler dinlenmedeyken,
Değersizleşiyorsunuz kediler ölürken…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Su Aygırlarımız Başıboş Dolaşsalar Da
Onlar, dostlarımız ve akrabalarımızdan,
Hazır ola geçeriz onlar, dostlarımızdan...
Tek tük dolaşsalar da sıkılmıştır canları,
En medeni türlerden onlar da Rab kulları...
Toplatmamamız gerek çok ürüyorlar diye,
Sütleri çok şifalı üretmeyelim niye?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mahallenin En Yaşlı Kedisi Öldü
Şükür iyi davrandık rıza güttüğümüzden,
Yabani şey de olsa memnunduk her hâlinden...
Aralığa girerdi, halıya tırmanırdı,
Oradan askılığın tepesine çıkardı...
Zulüm düşünemezdik çünkü biz Rab dostuyuz,
Merhamet Rab'bin emri biz, nefis yoksuluyuz...
Maması da önünde bir parça ciğer yerdi,
Dişleri dökülmüştü gözleri görmez idi...
Tüyleri keçeleşmiş bir deri kemikti,
Yaklaşmamız için de bize izin vermişti...
Ara sıra dokunduk bu yabani kediye,
Evcil olsun, demiştik bu uzun misafirliğe...
Temizlememiz için tepki göstermemişti,
Gücü olmadığından bize ses etmemişti...
Elini ve yüzünü keçelerini aldık,
Lama gibi tüyleri tarak ile çıkardık...
Eli yüzü göründü gözleri masmaviymiş,
Katarağın altından böyle görünebilmiş...
Son iki gün gelmedi dedim, herhâlde hasta,
Ön kapıya uzanmış anladım muallakta...
Kedi, zaten vahşiydi ele alınamıyor,
Mutfak geçidi açık on yıldır uğruyor...
Bu yüzden gel, demedim meğer son günüymüş,
Bilsem de gel, diyemem şahsım buna üzülmüş...
İltihaplı gözlerle gücü hiç kalmamıştı,
Balkonuma uzanmış nefes almamaktaydı...
Bahçenin bir yerinde toprağa gömecektik,
Güvenilir bir yerden gözlemleyecektik...
Ne şanslı bir kediymiş götürmüş ve gömmüşüz,
Çok yaşlı dahi olsa yine de üzülmüşüz...
(2016)
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK