Eğitim Sitesi

Neden Mi Kaybettik Şiiri

Neden Mi Kaybettik

Durup durup sevdiğimizi söylediğimiz için kaybettik.

Her kavgadan sonra haklı da olsak,

Özür dilediğimiz için kaybettik.

Her Allah'ın günü onu sevdiğimizi anlata,

Uzun mesajlar yazıp yolladığımız için kaybettik.

Yolda yürürken o mesaj atarda geç cevap veririm diye,

Telefonun sesini açtığımız için kaybettik.

Kendi gururumuzu hiçe saydığımız için kaybettik..

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Sensizliğin Ortasında

Soğuk kış günü fabrika köşesinde
Ciğerleri sökülecek her öksürüğünde
Sevdası,
Sevdası çorap söküğünde
Sevdası ayın on beşinde
Sevdası bakkal defterinde
Sevdası cehennemin dibinde

Ben
Ben günün ilk ışığında
Ben her sokak başında
Ben esmer yüzlü çocuğun pişmeyen aşında
Ben seni sevemeyecek kadar aklı başında
Ben senle sensizliğin ortasında

İsimsiz

Bir Gece Vakti

Gözlerimde sürgün veren düşlere 
Yüreğimin sessiz çığlıklarını sakladım 
Bütün cümlelerim pervasızca işgal etti geceyi 
Sonsuzluğun derinliğinde 

Gökleri elime alıp içimi açtım böyle başladı 
Göğün şahitliği yakılan ateşe 
Kanatsız bir melek böyle doğdu gecenin rahminden 
Böyle heceledi iki kelime vuslat vakitlerini 

Penceredeki ayın şavkı avaz avaz direndi hasrete 
Lal oldu şiir kırmızı dudaklı hecelerimde. 
Düşlerimde karanlığı yırtan şiir var 
Dudaklarımda ise alabora olmuş mısralar 

Derin suskunluğum kaybolup gidiyor satır aralarımda 
Apansız tutuşuyor  tutsak kelimelerim dilimin ucunda 
Ben inandığım gökyüzünü içimdeki hüzünle
kucaklıyorum tenimdeki kuraklık hep gelecek olanı
Yağmurlarla hayal ediyor Aşk ıslanıyor damarlarımda

İsimsiz

Duyun Beni

Duyun artık beni hala hayattayım kulak verin
Yaşamakla ölüm arasında bırakmayın
Bir gelin uğrayın yüreğime anlamaya çalışın
Birikmişlerimi kusmaya ihtiyacım var her an

Hissedin artık varlığımı henüz ölmedim ben
Gülmeye, dolaşmaya ihtiyacım var herkes gibi
Herkesle deli gibi saçmalayıp coşasım var belki de
Alın beni sokun bağrınıza buna ihtiyacım var

Yüreğimle dost olanın kölesi olurum bu denli
Artık hissedin ne halde olduğumu nolur hissedin
Yalnızlığımın gölgesinden boğuldum kuytu köşelerde
Gelin çıkarın bu ruh bunalımından beni çıkarın

Yüreğime kulak veren olursa hemen gelsin
Çıkarsın derinimde yatan acı dolu gerçekleri
O zaman anlaşılırım kim bilir bunca yıl
Yalnız bırakılmamın acı gerçeğini, sebebini....

#Suzan Kurt

İsimsiz

Neden Mi Kaybettik Şiiri