Bazen tek kalmak
Korku verir,
Bazen tek kalmak
Üzüntü verir,
Bazen ise
Aileden dışlanmak gibi olur.
Sakın ailene küsme,
Onları üzme
Ve onları yalnız bırakma
İsimsiz
Duyun artık beni hala hayattayım kulak verin
Yaşamakla ölüm arasında bırakmayın
Bir gelin uğrayın yüreğime anlamaya çalışın
Birikmişlerimi kusmaya ihtiyacım var her an
Hissedin artık varlığımı henüz ölmedim ben
Gülmeye, dolaşmaya ihtiyacım var herkes gibi
Herkesle deli gibi saçmalayıp coşasım var belki de
Alın beni sokun bağrınıza buna ihtiyacım var
Yüreğimle dost olanın kölesi olurum bu denli
Artık hissedin ne halde olduğumu nolur hissedin
Yalnızlığımın gölgesinden boğuldum kuytu köşelerde
Gelin çıkarın bu ruh bunalımından beni çıkarın
Yüreğime kulak veren olursa hemen gelsin
Çıkarsın derinimde yatan acı dolu gerçekleri
O zaman anlaşılırım kim bilir bunca yıl
Yalnız bırakılmamın acı gerçeğini, sebebini....
#Suzan Kurt
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bazen tek kalmak
Korku verir,
Bazen tek kalmak
Üzüntü verir,
Bazen ise
Aileden dışlanmak gibi olur.
Sakın ailene küsme,
Onları üzme
Ve onları yalnız bırakma
İsimsiz
Nasıl gittiysen benden
Dilerim öyle giderler senden
Ardına bakma
Bir şey demeden.
Bir yanda aşk, bir yanda huzur
Neden bırakıp gittin
Bir sonbahar günü
Tek başına ıssız tenha yerlere.
İsimsiz
Acı çekmek nedir bilir misiniz ha?
Hiç yüreğiniz kanadımı?
Çaresizlikten nefesiniz kesildi mi?
Kimselere anlatamadığınız oldu mu?
Yaşarken öldünüz mü?
Yaşarken ölen insanları görebildiniz mi?...
İsimsiz