Munzur Özgürce Aksın Şiiri

Anne Yüreği

ANNE YÜREĞİ

Dokuz ay karında
Kim gezdirdi
Ak sütünü esirgemeden
Helaliyle kim verdi
Ben uyurdum derin derin
O sıcaklığımı hissederdi
Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil
Dün gece yine
Gördüm rüyamda
Titredim uyandım
Terledim bir anda
Gözlerim dolu dolu oldu
Şişti ağlamaktan
Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil
Ben yalnızlığımı düşündüm
Onu aradım hep yanımda
Hayali geldi gözlerime
Aradım bulamadım yok idi
Göçüp gitmişti fani alemden
Anne yüreği taş değil
Annem bana muhtaç değil
Bir parçam canım kanım
Topraklarla kuçaklaştı
Ben varlığını arar durur iken
Annem benden uzaklaştı
Okuyorum kabrinde
Vardığımda her zaman Fatiha
Akıyor her damla göz yaşlarım
Karışıyor kara toprağa
Anne yüreği taç değil
Annem bana muhtaç değil​

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ

Atatürk'ü Sevmek

ATATÜRK'Ü SEVMEK

Konuşma softa
Soyleme yobaz
Sen ATATURK'U sevmek
Ne demektir bilirmisin
Bir dirhem aklın beynin yoksa
Sen ATATURK'U gormek
Ne demektir bilirmisin
Olmasaydı yaşarmıydın
Soyle dini ni imanı nı
Kim bilir hangi milletin
Olacaktın şimdi evladı
Dil uzatmaklamı buldun
Soyle ahı isyanı feryadı
Sen ATATURK'U yaşamak
Ne demektir bilirmisin
Ananı esir alırlardı
Acımadan bacını teslim
Kalırmıydı senin soyle
Dunyada izin neslin
O zaman bakalım
Cıkarmıydı sesin
Sen ATATURK'U yuceltmek
Ne demektir bilirmisin
Yılmaz'ım ATATURK'E
Bağlı bir BEKTAŞ-İ
O HUNKÂRDAN aldı
İlmi ilhamı ateşi
Bu uğurda kenetlendi
Herkez oldu vatan kardeşi
Sen ATATURK'U duymak
Ne demektir bilirmisin

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ

Munzur Özgürce Aksın

MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN

Bırakın zalimler çekin elinizi ayağınızı kanlı pençenizi
Asırlarca yaşamış hürce meydan okumuş geçmiş e zaman a
Bereketler saçmış bütün insanlığa kurda kuş a bütün hayvanlara
Uygarlıklarla yatmış uygarlıklarla kalkmış uygarlıklar barındırmış
Bir canı inciltmemiş küstürmemiş bir cana bir canlıya kıymamış
Önüne setler çekerek betonlar dökerek yıldıramazsınız durduramazsınız
Bırakın sevdasına koşsun çağlasın MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN
XXX
Katledemezsiniz doğanın güzelliğini DERSİMİN sevgisini ANADOLUNUN İNCİSİNİ
Karlı dağları şahit olur çeker acısını isyanını hıçkırarak yasını
siz bilirmisiniz böyle bir eşsiz emsalin kıymetini değerini mirasını
Tanrı lânetler yağdırsın sizlere dokundukça MUNZUR A bulursunuz belanızı
Dokunmayın yaralamayın Çağlasın MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN
XXX
Yemyeşil ormanlarında serin eser ılgıt ılgıt fısıldaşarak rüzgârlarıyla
Renk çümbüşüne dalmış kır çiçekleriyle yedi verenleriyle gelincikleriyle
Ruh a bin neşe saçar aşık eder hayran bırakır mest eder sevenleri
Çağlayan gür sesi ile ırmağının billur zümrüt e karışık parıltısı
Göz kamaştırır düştükçe suyuna altın sarısı güneşin ışıkları
Saklamaz bu eşsiz doğa gizlemez onda o gizemli masum bakışlarını
Yüreğimizin derinliklerinde çağlasın MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN
XXX
Bu bereketli eşsiz kutsal topraklar işkence çekmesin üzülmesin
Çocukların geleceği helal mirası kararmasın yok olmasın sönmesin
Bu acıya katliama dönmesin dilerizki DERSİM kötü günleri görmesin
Vazgeçin bu inattan kurtulamazsınız bin yıl geçsede vebalden günahtan
Ahını bedduasını alırsınız cehennem ateşinden beter yanarsınız
seyri sefa ile hoş bir sada ile çağlasın MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN
XXX
Eşi benzeri bulunmaz gezsenizde cismi cihanı fahri alemi dünyaları
Bıçak vurulmaz MUNZUR A kahpe bir çirkinliktir bu insanlığın ayıbı
Telâfisi mümkün olmaz bir daha getiremezsiniz bu değeri kayıbı
Vazgeçin bu iğrenç düşüncelerinizden bu hain pis emellerinizden
Yoksa yerle bir sarsılır talan olursunuz çökersiniz temelinizden
El vurmayın yara açmayın her şey yerli yerinde öylece sessizce kalsın
Keyfini çıkarın asaletini seyredin çağlasın MUNZUR ÖZGÜRCE AKSIN

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ