Mahkumunum
Varsın,
Yıldırımlar düşsün,
Ben aşkınla çarpılayım...
Gelsin bulutlar,
Yağsın yağmurlar,
Ben sevdanla ıslanayım...
Aksın zaman,
Geçsin yıllar,
Yıllarında kaybolayım...
Kat beni
Kat ruhuna!
Kat ki!
Sende yok olayım..
Bulanmış yüreğimi,
Sende yıkayıp,
Sende durulayım...
Akla, pakla,
Arındır en temizinden,
Saflığında arınayım...
Tutukla!
Hapset benliğinde,
MAHKUMUNUM
Ör kafes kafes,
Sorgula,yargıla ver hükmümü
Ben sende hapsolayım....
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mektup
Neler geçti içimden, aslında neler vardı,
Sevda ile yazılmış, vefalı gönül vardı,
Kalakaldı içimde , ne güzeldi sözlerim,
Sana bir mektup yazdım, içinde özlem vardı.
Şiir gibi dizmiştim, o güzelim sözleri,
Dolu dolu severdim, can alıcı gözleri,
Hep birlikte düşündüm, sevgi ile bizleri,
Kaldı bende mektubum, içinde özlem vardı.
Mektubun bende kaldı, solduki beyazları,
Sevgiliye yazılmış, süslüydü satırları,
Katlayıpta koyduğum,zarfı hala duruyor,
Kaldı mektup öylece, içinde özlem vardı.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL
Meydan
Geçti burdan, geçti burdan, nice kervan geçti burdan,
Dünya denen zorlu yoldan, sırasıyla geçti burdan,
Ne köleler, ne sultanlar, sularını içti burdan,
Neler gördü, neler duydu , duyduğuyla kaldı meydan.
Yeller eser kulaklara, yüzyıllardır bu dağlara,
Kalkanlara , kılıçlara , esirinden hükümdara,
Düğününe,bayramına, haraç kesen eşkıyana,
Gülüp geçti,neler gördü, gördüğüyle kaldı meydan.
Sürü sürü turnasına, yağmurların yağmasına,
Gelin olup gideninden, sılasına varmasına,
Gürüldeyen deresinden, çiçeklerin solmasına,
Şahit görüp, şahit oldu, yiğit öldü kaldı meydan.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL
C E M R E
Cemre!
Hani ilk havaya,
Sonra suya,
Sonrada toprağa düşermişya
Bize öyle öğretirlerdi
Yalanmış.
Yok arkadaş aslı yok.
Cemre!
Seni gördüğüm ilk gün,
Önce gözlerime,
Sonra sözlerime,
Şimdi yüreğime düştü.
Ve ben
Cemreyi
Öğrendim.
Adem ÖZEL (Sorgunlu)
Adem ÖZEL
