Şubata Yer Bulurum
TÜM ANNELERE GELSİN
Şubata, yer bulurum bir günde olsa,
Sana yer bulamam, ömrümde annem,
Gönül arar, yâr bulurumda,
Seni yıllara koyamam annem.
Canından bölmüşsün, can vermişsin,
Göğsünden bana, süt vermişsin,
Bağrında uyutup, tat vermişsin,
Kokuna ben senin, doyamam annem.
Bilirim duaların, kalkandı bana,
Evladın gözünde, ceylandı sana,
Kırdımsa gönlünü,hatırın ola,
Canıma cansın kıyamam annem.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
R Ü Z G A R
Rüzgar,
Bir türkü söyler,
Acı ağıtlar vardır içinde,
Bazan heybetlenir bir kasırga olur,
Yıkar,yakar,
Geride bir iz bırakır,
Ağlatır,dağıtır saç,baş yoldurur,
Geçer gider, kocaman bir enkaz bırakır.
Bazanda nazlıdır en uysalından,
Eser ince ince,
Dokunur tenine okşar tüm sevgisiyle,
Tarar saçlarını,
Tatlı bir meltem bırakır...
Aslında insan öfkeside böyledir.
Kimi zaman kocaman bir kasırga olur
Büyük hasarlar bırakır...
Kimi zaman tatlı bir meltem gibidir.
En acılı anda iki sözle dokunur,
Yaraya şifa bırakır.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL
Sen Bilir Misin?
Sen bilir misin ?
Sensizliği ben kaç yutkunuşa sakladım.
Nefes nefes çekilirken sen içime,
Boğazımda acılar düğümlenirken,
Gözlerim damla damla bedel ödedi,
Damlalar yanaklarımdan süzülürken.
Ve...
Kaç boş verler,
Kaç bu da gelir geçerler,
Çınladı kulaklarımda da,
Yarama merhem olmadı.
Ve...
Sevdam içimde idam edilirken,
Sen hasretin dar ağacını kurdun,
İdam ipini çekerken.
Hem de en katmerlisinden....
Sen bilir misin ?
Hayallerin yok oluşunu,
Aşkın kayboluşunu.
Öyle ya...
Bilsen gider miydin ?
Bilsen sever miydin ?
Sen bilir misin ?
Sensizliği ben kaç yutkunuşa sakladım.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL
Meydan
Geçti burdan, geçti burdan, nice kervan geçti burdan,
Dünya denen zorlu yoldan, sırasıyla geçti burdan,
Ne köleler, ne sultanlar, sularını içti burdan,
Neler gördü, neler duydu , duyduğuyla kaldı meydan.
Yeller eser kulaklara, yüzyıllardır bu dağlara,
Kalkanlara , kılıçlara , esirinden hükümdara,
Düğününe,bayramına, haraç kesen eşkıyana,
Gülüp geçti,neler gördü, gördüğüyle kaldı meydan.
Sürü sürü turnasına, yağmurların yağmasına,
Gelin olup gideninden, sılasına varmasına,
Gürüldeyen deresinden, çiçeklerin solmasına,
Şahit görüp, şahit oldu, yiğit öldü kaldı meydan.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Adem ÖZEL
