Seni seviyorum, kadınımsın.
Sevdan sığmıyor ki, bu gönlüme.
Sen bu yüzden de, ilk adımımsın.
Hep gülersin, bu solan yüzüme.
Sen benim bak, ilk heyecanımsın.
İlk gönül sızım ve kalp ağrımsın.
Nasıl anlatsam ki, bunu sana.
Coşkulu, şiir mısralarımsın.
Gönül sarayımın, sultanısın.
Yazdığım, bir aşk destanısın.
Benim için, gerçekten anlamın.
Çorak bahçemin, gülistanısın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aç mısın, tok musun? soran olmadı.
Var mısın, yok musun? gören olmadı.
Bu dünya da garipler, hiç yılmadı.
Vay ezen dünya, kahpe dünya.
Zenginin derdi, malına mal katmak.
Türlü nimetlerin, hepsini tatmak.
Bazısı da ister, yan gelip yatmak.
Vay ezen dünya, yalan rüya.
Mal da mülk te kalır, yalan dünya'da.
Kimse uyanmaz, bu yalan rüyada.
Zenginlik ne Hanya'da, ne Konya'da.
Vay ezen dünya, yalan dünya.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir fetihti aşk;
Fethetmekti, yüreğini...
Kaleyi, içten kuşatmaktı...
Gönül kazanmaktı, tek bir kurşun atmadan...
Bir savaştı aşk;
Dağ dağ, ordular göndermekti, hücuma...
Bir damla kan akıtmadan, galip gelmekti bu savaşta...
Bir acziyetti aşk;
Sığınmaktı, mülteci olarak, topraklarına...
karasularına demir atmaktı, aşk gemisiyle...
Bir yarıştı aşk;
Seni, herkesten önce, sevme yarışı...
Sana, herkesten önce, ulaşma yarışı...
Yürekte aşkın, hedefe varışı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ey! tarihin payitahtı olan şehir.
Nice sultanlar, krallar, geldi geçti.
Adaletsizliğe oldun sen, panzehir.
Tüm şehirlerden, tarih seni seçti.
Her mahallen, her köşen, tarih dolu.
Sanki uzun, upuzun bir zaman yolu.
Kitaplar, şiirler, öykülerin bitmez.
Sanki yıldızlarla dolu, Samanyolu.
Boğazı çalar, turkuaz dan, safire.
Bu şehir, ikram eder, her misafire.
Ancak zulmedene, mekanı dar eder.
Çok büyük ders verdi, saldıran kâfire.
Şehirlerin şehri, aşkı İstanbul' um.
Hep olmasa da cebimde, param pulum.
Sararsın beni, engin maviliklere.
Her zaman tek sana sevdalı bir kulum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL