Aç mısın, tok musun? soran olmadı.
Var mısın, yok musun? gören olmadı.
Bu dünya da garipler, hiç yılmadı.
Vay ezen dünya, kahpe dünya.
Zenginin derdi, malına mal katmak.
Türlü nimetlerin, hepsini tatmak.
Bazısı da ister, yan gelip yatmak.
Vay ezen dünya, yalan rüya.
Mal da mülk te kalır, yalan dünya'da.
Kimse uyanmaz, bu yalan rüyada.
Zenginlik ne Hanya'da, ne Konya'da.
Vay ezen dünya, yalan dünya.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüzümü hep, denizlere dönerim.
Engin maviliklerde, dinlenirim.
Huzur bulduğum, bir yerdir orası.
Denizi, sonsuz aşka benzetirim.
Ah!, denizler tuzlu, denizler, serin.
Bakar, hep o, sevdalı gözler, derin.
Aşkın, huzuru saklı buralarda.
Bana, bitmeyecek bir aşkı verin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu şehrin, gece rengarenktir, ışıkları.
Ne güzel gezer, bak el ele, aşıkları.
Nice, gizemleri barındırır, içinde.
Ürkütür bazen, gece, insan bakışları.
Bu şehrin, kalabalık, kimi caddeleri.
Çoğu insanın, dolmuştur, son raddeleri.
Kimi sokakları da, bak, oldukça tenhadır.
Orda çekerler hep, bilinmez maddeleri.
Bu şehrin, pek acımasız olur, çarkları.
Ezilenlerin, yok birbirinden, farkları.
Hava güzel olur da, moral bulmak için.
Gezilmeye değer, bak o güzel, parkları.
Bu şehirde, tutunmak, çok zordur, üstadım.
İnan, bu aralar, yok hiç, tuzum ve tadım.
Yaşam, her geçen gün, daha bir, zorlaşıyor.
Kim, kimi yenecek? Doğrusu, anlamadım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?
Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?
Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL