Eğitim Sitesi

İnsanlık Şiiri

İnsanlık

Seneler gelir geçer

Bir ömür böyle biter.

insan isterse neler eder.

Ömür boyu insanlığa hizmet eder.



İnsan untulmak istemezse

Bütün dünyaya hizmet etse.

İnsanlığa saygı göstererek

Birlik, düzen içinde yaşar gider.



İnsanlık için öalışmalı,

Kendini hayata adamalı.

Bunu yaparken unutmamalı

Sonsuz hayata hazırlanmalı.



İnsan ne yaparsa onu biçer.

Bir gün olur ahirete göçer.

Elbet gelir bir gün bu gün

İşe yaramaz şan, şöhret, ün.

Gülhan MUTLU Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Gülhan MUTLU Şiirleri:

Güneşim Ben

Güneşim ben,

Uzay boşluğunun o parlak cismi.

Hani o sonsuz boşluktaki

Ateş kütlesi.

Evlatlarım var dokuz tane.

Sizleri anne ve babalarınızın sevdiği kadar,

Bende onları seviyorum.

Her biri bir parçam benim.

Sizlerin analarınızın eteklerinde döndüğünüz gibi

Dönerler çevremde.

Etrafımdan uzaklaşmalarına izin vermem

Tıpkı sizin anneleriniz gibi.



Güneşim ben;

Sizlere hayat veren ,

Üşüyeceksiniz diye

Sizleri görmeye zamanında gelen.

Hani az ısıttığım zaman

O güneşli yaz günlerini beklerken

Sizin özlemle beklediğiniz ben...

Bitkilere hayat veren ,

Havanın temizlenmesinde rolü olan,

Sizlerin:

“ Ormanların hepsini yaksak,

Onun kadar ısıtamayız dünyayı”

Dediğiniz ben...

Kemiklerinizi koruyan,

Sizlere hem hava hem sağlık veren,

Güneşim ben...


Gülhan MUTLU

Öğretmene Mektup

ABRAHAM LİNCOLN’DEN MEKTUP...

Abraham Lincoln tarafından oğlunun öğretmenine yazılmış bir mektup:

“ Zaman alacak biliyorum,

Fakat eğer öğretebilirsen ona,

Kazanılan bir liranın, bulunan beş liradan

Daha değerli olduğunu öğret.

Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona

Ve hem de kazanmaktan neşe duymayı.

Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu.

Eğer yapabilirsen,

Sessiz kahkahaların gizemini öğret ona.

Bırak erken öğrensin,

Zorbaların görünüşte galip olduklarını...

Eğer yapabilirsen, ona kitapların mucizelerini öğret.

Fakat onu sessiz zamanlarda tanı.

Gökyüzündeki kuşların, güneşin altındaki arıların,

Ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin

Ebedi gizemini düşünebileceği.

Okulda hata yapmanın, hile yapmaktan

Çok daha önemli olduğunu öğret ona.

Ona kendi fikirlerini inanmasını öğret,

Herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi.

Tüm insanları dinlemesini öğret ona,

Fakat tüm söylediklerini

Gerçeğin eleğinden geçirmesini,

Ve sadece iyi olanları almasını da öğret.

Eğer yapabilirsen, üzüldüğünde bile

Nasıl gülümseyeceğini öğret ona.

Göz yaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret.

Ona kuvvetini ve beynini

En yüksek fiyatı verene satmasını,

Fakat hiçbir zaman kalbine ve ruhuna

Fiyat etiketi koymamasını öğret.

Uğultulu bir insan kalabalığına

Kulaklarını tıkamasını öğret ona.

Ve eğer kendisinin haklı olduğunu inanıyorsa,

Dimdik dikilip savaşmasını öğret.


Gülhan MUTLU

Yok Olan Ormanın Öyküsü

Bir zamanlar bir yerde

Yeşillik bir alan varmış.

Fakat bu alan zamanla

Cahiller yüzünden yok olmuş.



Tarla açmak için bir cahil,

Yakmış ormanın yarısını,

Açtığı alanı tarla etmiş.

Bir iki yıl almış bol ürün,

Sonunda fakirleşince toprak,

Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.



Diğer bir cahil,

Bulamamış yakacak.

Şimdi ne yapacak?

Gitmiş ormana ,

Kesmiş bütün ağaçları.

Keserken bakmamış,

Yerine de yenisini bırakmamış.

Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş

Ama kestikler de yaş imiş.



Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.

Buna uymamış, uymuş cahil aklına

Kesmiş bütün yaş ağaçları

Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.



Diğeri keçileri salmış ormana

Keçide gitmiş; güzel, ince filizler

Kolay bulmuş yemesini

Sonra ağaç kurumuş

Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.



Derken güzel bir orman,

Yok olmuş aniden.

Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.

Topraklar verimsizleşmiş.

Halk yoksul kalmış.


Gülhan MUTLU

İnsanlık Şiiri