Eğitim Sitesi

İnsan Olun! Şiiri

İnsan Olun!

İnsan olun ey şerefsizler.
Adam olun ey tabansızlar.
Zulmetmeyin ey insafsızlar.
Dünya yaşanmaz oldu, rüya görülmez oldu.

İnsan insana zulmeder mi?
Kula Kul acı çektirir mi?
Yaşam zindan edilir mi?
Dünya yaşanmaz oldu, rüya görülmez oldu.

İnsan olan bunu yapar mı?
Paraya güce hiç tapar mı?
İnsan canını hiç yakar mı?
Dünya yaşanmaz oldu, rüya görülmez oldu.

Mesut der ki insan olun.
Saygıyı, sevgiyi bulun.
Doğruluk, dürüstlük yolun.
Dünya yaşanır olsun, rüya görülür olsun.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Dost

Dostun bağında bir gül oldum.
Dertle öten bülbül oldum.
Kâh renklendim kâhi soldum.
Hey dost, dost, dost.

Dostlar gelir birbir ardından.
Dost dostu vurmaz sırtından.
Sen aman dile hep Rabbinden.
Hey dost, dost, dost.

Erenlerin dost dergahından.
Pirleri hep sorar oldum.
Feleğin kötü tezgahından.
Acı ile geçer oldum.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

30 Ağustos

26 Ağustos saat beş buçuk
Kemal'imin emri; tüm ordu ileri!
Düşmanları Akdeniz'e, dökün çabuk!
Hiçbir şeyden korkmaz, Türk'ün askeri.

Yunan kuvvetleri, kaçıyor tabansız!
Türk askerleri, saldırıyor apansız.
Kemalpaşa kovalıyor, pek amansız.
Şanlı ordumuz, hep çok yamansınız.

Kemalpaşa atıyla, girdi İzmir'e
İşgalciler bir bir, döküldü denize.
Halk sevindi, sakarya'dan, gedize.
Düşmanı getirdiler, sonunda dize.

Bu zafer taçlandı, özgürlük ile.
İnsanlar sevindi, bağımsızlık ile.
Halk çalıştı el ele, yürek yüreğe
Sarıldılar hep birden, kazma küreğe.

Yurdu yüceltmeye, fabrika açıldı.
Bu uğurda bir çok, para saçıldı.
Bölgeler içinden, vekiller seçildi.
Meclis, gece gündüz, durmadan çalıştı.

Kemal Paşa'nın ismi, oldu Atatürk.
Milletin bağrına, yer etti Yücetürk.
Durmadan çabalayın, çalışın dedi.
Türk'ün tek lideri oldu, hep ebedi.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Yalan Dünya

Geldim dünyaya, ağlaya ağlaya.
Feleğe düğüm, bağlaya bağlaya.
Kahi sessiz, kah çağlaya çağlaya.
Bu yalan alemde, biz kiracıydık.

Büyüdüm, gençlikte çokça çalıştım.
Dertmiş, kedermiş, hepsine alıştım.
Bazen geride idim, bazen yarıştım.
Bu yalan Dünya'da, biz misafirdik.

Telaşa düştüm, zamanı unuttum.
Bazen hep derttim, bazen de umuttum.
Kuraklığa, yağmur yüklü buluttum.
Bu yalan alemde, biz göçebeydik.

İyilikler yaptım, yaranamadım.
Güzellikle baktım, yaralamadım.
İnsanları, ben hiç, karalamadım.
Bu yalan Dünya'da biz, hep faniydik.

Yaşarsın ömrünü, sen bölüm bölüm.
Dertmiş ve kedermiş, hepsi de zulüm.
Gençlik, yaşlılık, sonrası bak ölüm.
Bu yalan alemde, biz geçiçiydik

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

İnsan Olun! Şiiri