Ince Sızım
Ince Sızım,
Konya Ovasında gökyüzü, uçsuz bucaksız gibi!
Toprak, taa bin metre öteden
kendine gömülü yumurtayı görecek kadar, düz ve bereketlidir.
Hele Bahar gelmeye görsün
Kadınlar Tuman üstü Önlükleriyle,
komşu tarlalara,
Çentelerinde azıklar
Ellerinde Keçi boynuzu saplı bıçaklarla
Gün dönümüne dek
Yemlik,Cırtlık,Madımak toplamaya çıkarlar ..
Karasaban,
Pulluk,
Traktörler
Ovanın karnını yardıkca
Yılan,
Fare,
Börtü böcekler, geç kalan bahara söver
Leylekler meydan okur topuna.
Ayrık otlu Keseklere
ince uzun bacaklarıyla bastıklarında..
Koca gövdeli, gözü gagasına yakın
Ali avazlı Semahın Sultanları,
ölüm bulutlarına aldırmadan
uçup gider Obalar üzerinden
Bıldırın dans edip Cem durduğu havzalara!
Bozkırın, egri büğrü çatısız evleri
Yazın kavurucu sıcağında,
kendini Gedavet rüzgarıyla soğutur..
Yamaçta Üzümler çoktaan yetmiş bile!
Bağ evleri huymalık gibi
yine dağıtmış birileri gece gece ortalığı!
Saçayağı,
Maşa,
Tencere ve kalaysız kaplar,
kapı önüne rastgele atılmış,
Tavus babanın, Meram bağlarının birinde.
Gök,kendi içinde karardı!
Vuruyor kendine,
gürültülü Sarı zikzaklar, uzaklarda bir yerlere
taa Sulakyurt´un oralarına düşüyor!.
Kurumuş otlar, yağmur öncesinde
ince hortumlar içinde havada uçuşuyor!
Telaşa çorak dam üstlerinde,
oradan oraya koşuyor Kalekışla´da!
Tumanlı kadınlar Hedikleri,
Naylon ve kilimlerle örtüyorlar
Bulutlar iyice karardı
Toprağa yapıştı
Gök delindi
Şimşek çaktı
Deli Hacca
kulağını kapatıp
yere çömelip, üç defa üç saydı
Yıldırım elli metre ötedesinde, yüz yıllık çınarı vurdugunda!
Korku dile geldi ,
“Yarabbi, Bismillah, Bismillah! ”
Meram bağlarından yüklediği kokuları yüreğine serpip
Bozkırı aşıp giden Telli Turnalara,
Yaralı yüreğiydi yalvaran,Kaleli bir Gelinin!
“Aliyi seversen 3 kere dönde git“ dedi titrek sesiyle!
Bahtı çile yumagına dolanan
kaderi, yazıda yabanda sevdam,
Avurdunu avcuna alıp Kerpiç Duvara yaslandı
Gözü seyriyor Ovaya!
Ince sızılı selamını,
kalın sesli kuşların kanadına dolayıp
bir türkü tutturdu kimsesiz
Dağların, dağların ardindaki hasretine!
'Allı Turnam bizim ele varırsan
Şeker söyle kaymak söyle bal söyle'
Haydar Metin
Haydar METİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İstanbul'da Bir Gece
İstanbul'da
Neon lambalı,
Hicaz Taksimli meyhanelerine,tövbesizim bu gece!
Ne çok içmişim
it gibi titriyor ellerim.
Kurtlar sofrasında, gecem gecemi dövdügünde
Ahh bir dokunsam diyorum,
umudun Mavisine
ve kaybolabilsem
Pavyon Pavyon
Güne tersten başlayanRus ruletli gecelerde!
Caddelerde bir ugultu bir homurtu,
ne çok insan mutsuz, gece gece!
Hayaller kaldırımdan kaldırıma vuruyor kendini!
Her Seher vakti, yeni öyküler dogar kozalarında!
Ve ilk bizim hikayemizdir,
Çöpcülerin süpürgesine takılan!
On metre ötemde,
Gölgesi uzun, saçı başı dagınık bir esmer
Eli karnında,
omzu duvarda
iki büklüm sürünüyor!
Sokak lambası dibine çöktü birden!
Ögülcüyor, ayak bileklerinden tutarak.
Parmakladıkca agzını, cigeri kopacak sanki!
Elim omzunda
“...zehirlendinmi? ne yedin böyle gece gece?“..
Yemedim, yemedim birşey!
Yuttum birini!
Şemsiye hesabı açıldı, içimde hergele.
Yıllardır bogazımda asılı, çıkmıyor!
Elinin tersiyle, git başımdan diyor!
Alyansı yarı firari bir güzel!
Kot Pantalon Deri Çeketi,
kir pas kusmuk içinde!
Sabah aynada kendini öyle görse
evde hırsız var diye, polisi arardı.
Fersiz,
dagınık,
Islak kara gözleri
savrulup sol yanıma düştü!
Sahilin olmadıgı aşk kokan gecede!
Gecenin şahitliydi cebime doldurdugum.
Karşı meyhanenin birinde,
Aynur Gürkan,
Neset Ertaş tan Yine bir hal oldu garip gönlüme diyor.
Dikile kaldık öylece,
karın agrılı ve Sarhoş,
Beyoğlu'nda Bahcıvanı saglam,
Gül kokulu bir duvarın dibinde.
Haydar Metin
Haydar METİN
Aşk Zor İş Be Abim
Aşk zor iş be abim, Zemheri gibi!
Ben bu havalara, paltosuzda efelenirim!
Daha Cemre düşmeden toprağa,
Neşet Ertaş´tan,
adam ısıtan bozlaklar ekerim CILGA yollara
büyütürüm, kenarda kıyılarda
köy göçürenlere inat!
“Yine haber gelmiş dostun elinden
Durmayıp sevdiğim gelesin demiş“
Türküler çarpar Seydimin tepesine
yankılar, aşka dair agıtlar salar yüreklere!
Terkimde teni donmuş sevdam coşar
ve dört nala geçerim Korulugu,
şakağıma söven ayazın, avurdunu yırta yırta!
Kar tanesinde saklı beyaz öyküm, yagar lapa lapa!
Kararmış Sevdalar üstüne!
Çam dibinde Aç Kurtlar,
Dolunaya bakarak uluyor
Sesler gecenin bu vaktinde
Kanyona çarpa çarpa akaaar akaaar gider,
Kışa kafa tutan kömün Çoban odasına dek!
Ve açlık, Ay ışığının Sarısına takılmıştır artık!
Aşk zor iş be abim, zor iş !
Bak, Şiirini bile beceremiyorum!
Ve eşkiya gölgesi düşer ovaya !
Seni seviyorum
gezim,
gözüm,
arpacığım.
Omzumda
filintam
Mavzerim,
mekanizmada Mermim!
Seni seviyorum
seviyorum,
Nişanğah tertibatım!
Haydar Metin
Haydar METİN
Gitme
Gitme,
gitme bu kışta kıyamette!
Ne olur
bölek derdi,
Soba önünde!
Birtanem, kadınım,
bahanelerim var anlasana!
Dağları vurdu Kar
Yola indi Canavar
Kapıda Tırnak izleri var.
Gitme
gitme maviye akan gözüm
Yaradanı seversen!
Lapa lapa Pencereme inen
Ayazın, Beyazın aşkına!
Benimkisi,
benimkisi yalvarmak değil Gönül!
Gitme Bahara ne kaldı ki şurada !
Bir hikaye anlatayım ikimize
yüreginin kanyondan düştügü,
yani bir kış vakti, ortalık Tufanken
kadın kocasına;
bıktım senin yoksulluğundan,
yeter artık, Anama gidiyorum der!
Yazıda dizkapak boyu kar,
Baba, on Kilometre ötede.
Yün çorabına Naylon doladı Anne,
ıslanmasın yolumda diye!
Adam yalvarır,
gitme Gönül
ortalık kötü,
havalar berbat,
az daha sabret..
Bebeler sedirde ağlar,
adam yalvar yakar
Gönül takmaz kimseyi
Vurur kapıya tekmeyi,
düşer yollara omzunda çenteyle,
yufkalı dürümle..
Kış Ovaya çöktükce
izler,
yollar,
kaybolur biiir bir!
Düzde yolunu şaşırır
yer arar sıgınmaya , isterseTilki deliği olsundu!
Uzakta koşusan karaltıları görür.
Rüzgar karı savurdukca
Kirpiği kirpiğine iner!
Rasğele yürüürde yürür
O Karaltılar şimdi karşısında..
Buza çalan Gözünü yavaş yavaş açar
Kurt sürüsüydü ölüm hizasında hırlayanlar… Son
Şimdi oralarda bu Aya,
Gönül Ayı geldi derler!
Zemheri indi ortamıza
dün geceden beri,
Sevdigim,
Muhanettim
yoksul yanım
solum
onmazım
kiymetim
kıyametim
Keşke gönül kışımız olmasaydı bari?
Haydar Metin
Haydar METİN
