sen uyudun şimdi tüm gece benim.
artık sen tatlı tatlı uyuyup konuşamazken.
aresle oturup birlikte seni yazıyoruz.
ares pek yardım etmesede,mal mal bakıyor yüzüme.
tatlılıgı yetiyor bana sen gibi gelmesede.
oda şimdi bayhan gibi bir şiirin içinde .
sen artık insana benzemiyorsun.
ares ve bayhan zaten iki tatlı kedi
sadece seni harflere böldüm.
böylece benim dünyama sığacaksın.
artık et ve kemikten değilsin.
ifadeler ve metaforlar oldun
areste şimdi buna seslice miyav dedi.
bir anda duygularıma bayhanı kattı.
ama sen idil bana sen yazılı bir duygusun
ve varlığının hiçbir yerinde damar yok.
tamamen kelimeler benim kelimelerim.
şimdi ares malmal baksada bana.
bayhan taklit edip seni mışıl mışıl uyusada.
bu kelimelerde en çok seni yazıyorum ve aynen böyle .
sana özel sen varsın diye bütün bunlar .
ve şuandan itibaren artık insana benzemiyorsun.
sen idil sen,bugün benim şiirim oldun.
bayhan ve ares zaten kedi..
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Matem külesine kapatılmış
Ay yüzlü, Perizade bir güzel
Ela gözleri geçmişten, ezel
Deryanın kalbinden, özel.
Yağmur yağdı katre katre,
Bir sessizlik çöktü geceye.
Sonbahar kıpraştı, yaprakları
Dalgalar karıştı çoşan denize.
Fısıldadı sürgün bir rüzgarla,
Kayıp bir sonbaharın masalı.
Denizin üstünde bir sal;
Çok önceleri bilinen bir masal.
İsimsiz
Sazı sözle çal söyle
kalbi kalple harman eyle
malsız dolar mı hiç heybe
halin halimden nicedir dünya
dökmüş ağacım hep gazeli
gülmez yüzüm solgun ezeli
dost kapısın açmış mabedi
halin halimden nicedir dünya
Aşık oldum söyler gezerim
gezerim amma durak mı bilirim
yele kapıldım savrulup giderim
halin halimden nicedir dünya
Bir gün olur göçüp giderim
canı toprağa teslim ederim
dosta selamı içten eylerim
geride kalana selam olsun dünya
Derdim anlatın beni sorana
Şiirler yazmış geride kalana
Oğuz derlerdi garip adina
bende göçtüm senden dünya
İsimsiz
canım kalmaz bir gün gider
veren mevla elbet ister
canımı almış sensiz eller
anlam veremedim haline dünya...
hep yokuş gittim düz görmedim
gurbet elde yaz görmedim
bir de yar verdin hayır görmedim
anlam veremedim anlamsızlığına dünya...
hangi toprağa gireceğim bilmem
yaşasam da gayri fayda görmem
miadım dolsun bari göçem
anlam veremedim sana dünya...
ellere neşe bize neden keder
sence bu gözler ne zaman güler
derbeder hayati gönül neyler
anlam veremedim adaletine dünya...
İsimsiz