Halin Halimden Nicedir Dünya Şiiri

Madam..

Madam..

Şair ruhlu bir adamın son nefesinde duyulacak isminiz
Son kez söylenecek soğuk hissiz nefessiz
Korkarak değil bu defa, haykırarak sessizce
İsyan değilde ben buradayım gör artık dercesine...

Madam..

Onca ışıltı küsecek size bir gün
O kocaman yürekli adamın göğsünde yanan
Mum ışığında bulacaksınız kendinizi ve anladığınızda çok geç olacak madam...
Sevmenin yürek istediğini..

Madam..

Dönün ve son kez bakın arkanıza
Göreceksiniz eminim..
Yalandan sözlerden ziyade
O seven adamın ağlayan gözlerini...

İsimsiz

Görmezsem Seni

Görmezsem seni

Görmezsem ben seni dünya başıma yıkala
Seni özlemeyen kalp bile sıkıla
Seni sevmeyen bir kul kor ateşlerde yana
Uyan kardeş gafletten girmeden nara

Amelin aldıysan sol elinden sokarlar sakara
Uyma gitme peşinden ümmeti 5 kuruşa satana
İt ürür kervan yürür uyma sen çakala
Dünyada Parana göre olur çok yalaka

Sevme dünyayı güvenme çok malına
Mal gider elden kalır dünyada
Azrail çıka gelirse karşına
Sonra bir ipin hesabını vermezsen Mevla'ya

Bakma Karuna bakmak varken Harun'a
Dost elinden tut gir Hüseyin Hasan yoluna
Eğer bir mazlum kaldıysa darda tut elinden
Küstürme onu hayata

İsimsiz

Gölge Kraliçesi

Şarap rengi bir duvar
ve onu sarmalayan sarmaşık gülleri
bunda ne var dersin bilirim
hatta şu an dalga geçmek üzeresin
ama bilmezsin ki o duvarın ardındaki seni
sen hiç bakmadın ki yalnızlığa ben gibi...

Sen hep güneşten kaçtın
hep gölgelere sığındın
ama güneş olmasaydı
o çok sevdiğin gölge de olmayacaktı
sen bunu unuttun.

Göğü bir kez olsun göremedin sen
çünkü hep bakmakla yetindin
Sana dair tüm kelimelerim tükendi gölge kraliçesi
sana dair ne varsa bende bitti.
Şimdi o çok sevdiğim şarap rengi duvar bile anlatmıyor seni bana
hele kanatlarının altındaki güller bile kokmuyor artık sen gibi.
Artık bitmişiz galiba gölge kraliçesi
korkma artık mani olmam sana
ama unutma o nefret ettiğin karanlıkta parlar en güzel yıldızlar
hem de hiç parlamadıkları kadar...

İsimsiz