Rehber sensin demişler, palana sarılmışım
Hamaset meclisinde yalana sarılmışım.
Dünyayı kucakladım! Ateş düştü özüme
Dost demiş, kardeş demiş yılana sarılmışım.
Zülfikar Yapar Kaleli
Zülfikar Yapar KALELİ
Gül Üstüne
Gülden güzel, gülden ak
Gülden öte son durak
Bülbül yanar gül solar
Gülden kalınca ırak
Mecnunu çöl üstüne
Keremi kül üstüne
Ol Sultanın nurudur
Söylenir gül üstüne
Hayali huzur bulmaz
Gülden siz asla olmaz
Bülbül gülü hırpalar
Gözünü gülden almaz
Gönül var gülden uzak
Gülden güllere tuzak
Bir el değse kızarır
Bazen al, bazen de ak.
Pahası elden güzel
Vahası çölden güzel
Hamuru aşk iksiri
Dahası gülden güzel
Gülden murat gül diye
Muhannet der “böl” diye
Gül’den güzel bezemiş
Aşkı vermiş gel diye
Zülfikar Yapar Kaleli
Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri:
-53 yıllık arkadaşımdı o-
Yüreğime figan düştü kardaşım
Sebat ile anıyorum, olmadı.
Ağrılı sol yanım, telaşlı başım
Sen gelirsin sanıyorum, olmadı.
Sen gittin ayazın rengi solmadı
Dolular boş kaldı, boşlar dolmadı
Olmadı be dostum bu son olmadı
Talihini kınıyorum, olmadı.
Mızraptan telden mi çalamadığın
Muhannet kuldan mı olamadığın
Dönülmez yoldan mı gelemediğin.
Ateş alaz yanıyorum, olmadı.
10 Mart 2006 s.18. 30
Zülfikar Yapar Kaleli
Zülfikar Yapar KALELİ
Bir yürek ki buruk artık şahlanmaz
Tut ki; her taraf şen, mekân yazlıktır…
Deliden ders alır, veliyi anmaz
Gönül ki buz tutar, yer ıssızlıktır…
Semazen edalı, mahmur gözlüden
Fesat düşünceli, çirkef sözlüden
Hilekâr, riyakâr, ikiyüzlüden,
Sürü çokluktansa makbul azlıktır…
İnsana insanlık, tevazu gerek
Hakka kul olunur boyun eğerek
Önüne geleni iğneleyerek
Sivrisinekliğin yeri sazlıktık…
Vaktidir ölmeden ölün istedim
Yazdım, halinize gülün istedim
Bilemiyorsanız bilin istedim
Ahde vefasızlık imansızlıktır!
Zülfikar Yapar Kaleli
Zülfikar Yapar KALELİ