Gelir Bir Gün Ölüm Meleğim
Gelir bir gün ölüm meleğim,
Tutulur dilim;
Kesilir sesim,
Yazamaz olur artık kalemim,
Verilir benim son nefesim,
Terk eder seni rûhum, ey cesedim!
Kabre konur cansız bedenim,
Toprağa boyanır beyaz kefenim;
Toprağı üzerime ilk atan
En yakınım olur benim,
Hepsi teker teker giderler;
Kabirde kalan benim.
Gelir hemen sorgu meleğim,
Dünyadaki amellerim orda olur hecelerim,
O kabir ki artık ya çukur-u cehennemim,
Ya da bahçe-i cennetim.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Allah Derim
Allah derim, Allah derim
Şirki redderim.
Allah derim, Allah derim
Ben iman ederim.
Allah derim, Allah derim
Ben tevhide giderim.
Allah derim, Allah derim
İslâm’a girerim.
Allah derim, Allah derim
Rabbim Sana teslimim.
Allah derim, Allah derim
Tevekkül ederim.
Allah derim, Allah derim
Sevgine ererim.
Allah derim, Allah derim
Abdal abdal gezerim.
Allah derim, Allah derim
Aşkınla eririm.
Allah derim, Allah derim
Mecnundan beterim.
Allah derim, Allah derim
Huşûya ererim.
Allah derim, Allah derim
Secdeyle yükselirim.
Allah derim, Allah derim
Sana’dır davetim.
Allah derim, Allah derim
Visale ererim.
Allah derim, Allah derim
Ben Sana dönerim.
Allah derim, Allah derim
Kabre girerim.
Allah derim, Allah derim
Kudretini seyrederim.
Allah derim, Allah derim
Haşredersin gelirim.
Allah derim, Allah derim
Boynumu bükerim.
Allah derim, Allah derim
Rahmet ümit ederim.
Allah derim, Allah derim
Rızana ererim.
Allah derim, Allah derim
Cemalini seyrederim.
Allah derim, Allah derim
Muradıma ererim.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Hiç Rabbe Küsülür Mü?
Ey insan!
Nedir seni uzak tutan,
Sana her an tuzak kuran,
Secdeden alıkoyan?
…
Nefsini görme üstün!
Yoksa Rabbine mi küstün?
…
Peki neden küstün?
Bir hiçken, yok iken
Seni var ettiği için mi?
Taş yapmayıp,
Bitki yapmayıp,
Hayvan yapmayıp,
İnsan olarak yarattığı için mi?
Sana gözler, kulaklar
Dil ve dudaklar
Eller, ayaklar
Akıl ve kalp verdiği için mi?
Sana iştihalı bir mide verip,
Yeryüzünü de sofra gibi serdiği için mi?
Gözüne renkler âlemini,
Kulağına sesler âlemini,
Diline tatlar âlemini,
Bir sofra gibi serdiği için mi?
Hastalandığında şifa bulasın diye,
Yeryüzünü bir eczane suretinde yarattığı için mi?
Sevgiyi halk edip,
Sana da sevme kabiliyeti verdiği için mi?
Kâinatı bu derece sanatlı yaratıp,
Hizmetine sunduğu için mi?
Kâinatı bir saray gibi halk edip;
Güneş’i lamba,
Ay’ı kandil,
Yıldızları mumların yaptığı için mi?
Bu saraya çiçekleri halılar gibi serdiği için mi?
Peygamber gönderip, eğriyi doğruyu öğrettiği için mi?
Sana ebedi bir hayat lütfedeceği için mi?
Saymakla bitiremeyeceğimiz daha nice ihsan…
Secdeyi gerektirmiyor mu ey insan?
“Haklısın, secde edeceğim
Bu nimetler karşısında nankör olmamak için.”
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Bizi De Anlarlar Amca
Derin gaflete dalınca,
Yûnus mecnun sanılınca,
Ders aldım senden karınca.
Son nefesimi alınca,
Kabirde yalnız kalınca,
Ne’m kaldı sana varınca?
Sûr ile sarsılınca,
Kabirden kaldırılınca,
Koşarız biz de anca.
Hak edilen yere varınca,
Bir münadi haykırınca,
Bizi de anlarlar amca.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
