Eğitim Sitesi

Dost Bulmak Zorumuş Meğer Şiiri

Dost Bulmak Zorumuş Meğer

Kapıldım seline ummana daldım!
Her yüze gülenin sözüne kandım.
Aslı gibi külden tutuşup yandım;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.

Seven sevdiğini candan sevmiyor!
Çıkarı bitince çekip gidiyor.
Gardaş gardaşına gıybet ediyor;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.

Çakallar dadanmış kurdun inine:
Maya tutmaz sütler su var içinde!
Herkes diyor ki benim neyime;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.

Kul okyayın derdi kendinden büyük!
Ağır gelir gayrı sırtında ki yük.
Kula minnet etmez Allah var büyük;
Gerçek bir dost bulmak.zorumuş meğer.

Hanifi OKYAY 19,06,2018 / 10:15

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Kalıbına Bakan Adam Sanır

Nerede yetiştin sen böyle be dayı
Ormandan mı kaçtın ne ayı oğlu ayı?
Sandım ki o yaratmış bu dünyayı
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.

Emmi diyecektim varmadı dilim
Evde ne hasır var nede bir kilim
Yan gelip yatarmış yedi iklim
Kalıbına bakan da bir adam sanır.

Meteliğe sıkıyor her dem kör kurşunu
Fiyakası o biçim beğenirler duruşunu
Mekanı yok veremez heç borcunu
Kalıbına bakan da bir adam sanır.

Dedim ki sen ne iş yaparsın be adam?
Dedi ki vatan millet benim davam!
Kokar nefesi belli ki yediği kuru soğan;
Kalıbına bakıp da adam sanmıştım.

Devlet verir o yan gelip yatarmış
Fırsatını bulsa anasını da satarmış
Katırlarla bir arada handa yatarmış
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.

Kendisi bir kapıda karı bir kapıda
İkisinin de kafası aynı düzen yapıda
Çoluk çocuk dersen dilenci sokakta
Kalıbına bakan da bir adam sanır.

Sorsan Kemalist Türk milliyetçisi
Çok okumuş sanırsın tarih bilimcisi
Dinleyip anladım ki mason elçisi
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.

Kul Okyay der ki! Edebi yok bunların
Yatacak yeri de yok cana kıyanların
Hele kul hakkını çalıp çırpanların
......

Hanifi OKYAY 11.08.2018 / 21:00

Hanifi OKYAY

Zalim Geceler

Kuruyan yaprak misali,ömür tükendi.
Ne ışıklar göründü,ne giden geri geldi.
Üstelik ızdırabım bitmek bilmedi;
Düşlerime gem vurdu,zalim geceler.

Tanrım bu duygularla sabah olmuyor.
Bir dost çıkıp da hatır sormuyor.
Artık meyler bile teselli vermiyor;
Ömrümü talan etti zalım geceler.

Bu gecenin de dünden kalmadı farkı.
Ağır aksak dönüyor şu feleğin çarkı:
Her yer feryat figan,kulağımda yankı;
Vurdukça vuruyor zalim geceler.

Ne isyanım bitiyor,ne de bu elem:
Kaderimde yazılı huzur var mı?Bilmem!
Ne zaman bitecek,Tanrım bu çilem?
Cehennem narı gibi,zalim geceler.

Hanifi OKYAY 12.09.1997 / 23:35

Hanifi OKYAY

Bizim Köyün Halleri

Oğul gayri benden haber isteme
Bir garip hallere düştü bizim köy.
Yanaşmıyor millet eyere, geme
Ağıla sığmayıp taştı bizim köy.

Arsız Halit aza oldu meclise
Verir bizi Jandarma’ya polise
Ekmek çıkmaz gayri buradan iblise
Kıbleyi, minberi şaştı bizim köy.

Ağa'nın Almancı oğlu''cüş'' dedi
Ağa millete ''oha çüş'' dedi
İmam avrat sayısına beş dedi
Ardından dörd nala koştu bizim köy.

Gebe çıktı gavat serdar-ın kızı
Amma gızarmadı gavat-ın yüzü
Dursun’un şavgı’sı çaldıkca sazı
Oynadı zıpladı çoştu bizim köy.

Gızlar artık alt açıp örtüyor başını
Bebeler evleniyor kimse sormaz yaşını
Cümü kimseye vermezdi halay başını
Böyüğü güçcüğü bilmiyo bizim köy.

Eşeği süremiyenler motura biniyo
Amma burnunun ucunu bile görmüyo
Fırıncı ekmek getiriyo artık yufka bişmiyo
Sorma bi moderin oldu bizim köy.

Bugünler de geliyo garip, garip adamlar
Haa bak artık akmıyo damlar
Öje sürüyo gayri gocamış garılar
Allanıp , pullanıp süslendi bizim köy.

Sürünün başını çekiyo hametlerin kıllı keçisi
Irızanın Yusup köyün bekcisi
Zavallı dost biliyo kendine herkesi
Postu yabana serdi bizim köy.

Mandıra kurdu Sığır çobanı Haydar'ın Ali
Ona da bekçi durdu hırsız Aslanı Veli
Kıymet bilenler bu köyde öldü öleli
Mezar daşından avlu ördü bizim köy.

Okyay azıcık haddini aştın mı ne?
Kim neylerse etsin derdim sana ne
Aha çarşamba-ya gidiyom madene
Babanı mahkemeye verdi bizim köy.
Hanifi OKYAY
11,03,2008 /15:45

Hanifi OKYAY

Dost Bulmak Zorumuş Meğer Şiiri