Bu Sene
Yüzümde ki tebessüm ile içim-içime sığmıyor;
Mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
''Gribin hevesi kursağında kalır'' derler ama;
Kim bilir rüzgar’lar yön değiştirir bu sene.
Hayata ümit ile tutundum birinci ayın birinde!
Öyle ya güneş hala doğuyor benim üstüm de.
Ne kazandım bunca yıl kadere küstüm de;
Mutlaka ama mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
Hep ''ümit fukaranın ekmeğidir'' dediler;
Ama ümit verenler hiç ekmek vermediler.
Belki de kaderi yazan kalemi hiç düşünemediler!
Belki o kalem bana bir şeyler yazmıştır bu sene.
Gözün yükseklerde değil, öyle havada uçmuyorum.
Ayaklarım yere basıyor, kim olduğumu biliyorum.
Ben ne istersem yalnızca Allah'tan diliyorum.
Bekliyorum bir şeyler olacak bu sene.
Belki kör talih gelip kapımı çalacak!
Belki de kim bilir toto-moto birşeyler vuracak.
Belki de Rahman yürü ya kulum deyip koşturacak;
Ama mutlaka-mutlaka bir şey olacak bu sene.
Kul okyay bilerek haddini hiç aşmadı,
Ne yanlışa saptı, bir de harama el uzattı.
Mülk'ün sahibinin Allah olduğunu da unutmadı;
Malik-el Mülk'ün vereceğini biliyor bu sene.
Hanifi okyay
10,04,2017 11:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir Avuç Göz Yaşı
Bir avuç göz yaşıymış meyer;
Hayatımdan elimde kalan.
Hiç bir şeyi gerçek değilmiş;
Hepsi rüyaymış, hepsi yalan.
Kırıldı hep tutuğum dallar!
Heder olup gitti, onca yıllar:
Şahit başımda ağaran saçlar;
Hayat; Gözyaşıymış meyer.
Savruldum, kuru yapraklar gibi!
Geçti yıllarım, akıp giden su gibi.
Ne cana ne canana, yar olamadım;
Sevmek hüsran, gözyaşıymış meyer.
Adına: Şarkılar türküler yazıldı:
Resimler yırtılıp,mektuplar yakıldı.
Araya nefret girip, gönüller kırıldı;
Hayat: Bir avuç, gözyaşıymış meyer.
Hanifi OKYAY 10.11.2018 / 09:05
Hanifi OKYAY
Yoruldum
Her sabah her akşam, binbir ümidi
Ucucuna eklamakten,yoruldum.
Bugün yarın diyerek şu yolları
Beklemekten, gayri artık yoruldum.
Kış yaşadı ömrüm, hasret kaldı yaza
Daha gücüm yetmez oldu,bu naza
Bu aşkın çilesini, sardım da omuza
Taşımaktan, gayrı artık yoruldum.
Ele de bayram, bende garip bir sızı
Bilemedim , kim ne dedi ayırdı bizi
Ağlayı-ağlayı, yitirdim iki gözü
Yollarını beklemekten yoruldum.
Kurban ettim, yoluna şu tatlı canı
Kul Okyay-ı candan sevenler hani
Gül eyleyip, gonca dedim dikeni
Kara çalı koklamaktan, yoruldum.
Hanifi OKYAY 14,07,2008 / 18:40
Hanifi OKYAY
Düşman Ettiler
Yıkıp viran etti beni, sevdanın yeli:
Olsa da konuşsa, su gonümün dili!
Bir kere görsen, bende ki seni;
Beni bu sevdaya, düşman ettiler.
Gonümden gonüne, hayal kurarken!
Kullar içinde derdime,deva ararken!
Sevdanı yarama sürüp sararken;
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Yalvardım yakardım, kimse duymadı.
Gonümün hatırını, kimse saymadı.
Bu aşkta ben gibi, kimse yanmadı!
Beni bu sevdaya,düşman ettiler.
Kul Okyay sormaz mı? Neydi suçum?
Tanrı şahit: Bir türlü dinmiyor acım!
Neden erken ağardı, başımda saçım?
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Hanifi OKYAY 23.08.2018 /18:40
Hanifi OKYAY
