Bir Tanem Sana Emanet
Vakit tamam oldu artık, bir tanem!
Gidiyorum, sessizce bu alemden.
Boşuna dökme, benim için gözyaşlarını;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Ben seninle tattım, dünyanın tadını!
Ben seninle anladım, hayatın anlamını:
Al sende kalsın, benden bütün anılarımı;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Helal olsun benden sana, hakkım var ise.
Bazen uğra kabrime, eğer hatırım kalır ise:
Seni nasıl sevdiğimi, bilmesin hiç kimse;
Bütün duygularım, bir tanem sana emanet.
İstemem ardımdan, feryat-figan etmeni!
Tek dileğim kalbinden, silip atma beni!
Kul okyay da sevmişti, bilirsin ki seni;
Bütün sevgilerim, bir tanem sana emanet.
Hanifi OKYAY 11,07,2010 / 23:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hasret Kokar Gece
Ay doğar şavkı vurur dağlara!
Efkar basar hüzün çöker gonüme.
Güneş batar gece çalar kapımı;
Damla-damla yaş süzülür yüzüme.
Dolu vurup kırdı körpe dallarımı
Senden başka soran olmaz halımı
Kimse sarmaz gonümde ki yaramı
Her nefeste hasret çöker içime.
Sen gideli garip gonüm ağır yaralı
Her yanım dert katar-katar sıralı
Sen gurbetin yari oldun olalı
Buram-buram hüzün çöker içime.
Kul Okyay sensiz güler mi sandın?
Bilmem gidip ellere mi bağlandın?
Sen gidince gonüm unutur mu sandın?
Hasret kokar gece uyku girmez gözüme.
Hanifi OKYAY 13.11.2018 /11:20
Hanifi OKYAY
Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY
Doğar Yaz Ayları
Gönül ne gezersin ıssız sahrada!
Dert veren derman vermez mi sandın?
Beyhude dolaşıp, yanma dünyada;
Kısmet veren seni görmez mi sandın?
Ateş olan yerde tütmez mi duman?
Şeyda bülbül gibi eylersin figan!
Akan bu gözyaşı durur bir zaman;
Mevla kullarını unutur mu sandın?
Doğar yaz ayları, çiçekler açar!
Boz bulanık seller, bendini yıkar.
Ulu mevlam başka kapılar açar;
Gonüm başka yar, sevmem mi sandın?
Aşkına da garip gonüm aşkaına!
Vurulursun bir güzelin hilal kaşına.
Bir yuva kurarsın başlı başına;
Bir dilber bu yarayı sarmaz mı sandın?
Hanifi OKYAY 18.02.2019 / 16:00
Hanifi OKYAY
