Eğitim Sitesi

Hasret Kokar Gece Şiiri

Hasret Kokar Gece

Ay doğar şavkı vurur dağlara!
Efkar basar hüzün çöker gonüme.
Güneş batar gece çalar kapımı;
Damla-damla yaş süzülür yüzüme.

Dolu vurup kırdı körpe dallarımı
Senden başka soran olmaz halımı
Kimse sarmaz gonümde ki yaramı
Her nefeste hasret çöker içime.

Sen gideli garip gonüm ağır yaralı
Her yanım dert katar-katar sıralı
Sen gurbetin yari oldun olalı
Buram-buram hüzün çöker içime.

Kul Okyay sensiz güler mi sandın?
Bilmem gidip ellere mi bağlandın?
Sen gidince gonüm unutur mu sandın?
Hasret kokar gece uyku girmez gözüme.

Hanifi OKYAY 13.11.2018 /11:20

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Turnam Yare Söyleyin

Turnam selam söyleyin, o nazlı yare!
Gayri bu hasretten, yorulmuş deyin.
Tükenmiş umutları da, biçare kalmış;
Hasret ateşiyle de, kavrulmuş deyin.

Görmüyor gözleri kendi önünü!
Kaybetmiş sahrada, naçar yönünü.
Yetmez mi? Bıraksın artık nefret dilini;
Sözlerin kurşun gibi, vurmuş deyin.

Yıllarca beklerken kayıp olmuş neşesi!
Ne derdi bitiyor, ne bir gün çilesi:
Bu dünyada kalmamış hiç hevesi;
Meyve veren dalları, kurumuş deyin.

Hanifi OKYAY 18.01.2017 / 14:15

Hanifi OKYAY

Üzdünüz Beni Yıllar

Ruhum bedenimde,gezip dururken!
Ömrümü resim gibi,çizip dururken.
Gönül bu eksende,kavrulup yanarken;
Yordunuz beni yıllar.
Gözler yalan söylemez,sözler gibi değil:
Aynalarda gördüğüm,bu yüz benim değil.
Zaman labirent gibi, düz bir yol değil;
Üzdünüz beni yıllar.
Ben sizi bu kadar, hayırsız bilmezdim:
Elimde olsaydı eyer, dünyaya gelmezdim.
Bir vefasıza kapılıp, böylesine sevmezdim;
Yaktınız beni yıllar.
Hüsranla son buldu, her bir ümidim:
Kendi kendini boğdu, bütün hayallerim.
Birer birer gittiler, tüm sevdiklerim;
Kırdınız beni yıllar.

Hanifi OKYAY 27.01.2020 / 09:31

Hanifi OKYAY

Gitti

Gönül seyrana çıkmış da dağlar başına;
Bağında gülleri açmadı gitti.
Ömrüm sefalet içinde geçti de benim;
Kör talih kapımı canım çalmadı gitti.

Bastığım topraklar kaydı da altımdan
Tomurcuğum kuruyup düştü dalımdan,
Ne arayıp ne soran oldu halımdan;
Kader hiç yüzüme canım gülmedi gitti.

Uzadı yollarım da bitmek bilmedi.
Felek listesinden adımı bir an silmedi
Hep bekledim! Ama ey dost kimse gelmedi...
Gönül dağında karım canan erimedi gitti.

Okyayım bulanık sel gibi coşup çağladın!
Eller sefasını sürdü Ya dost de ağladım
Hep kendim çaldım yaren kendin oynadım
Gönül sazım düzen canım tutmadı gitti.

Hanifi OKYAY / 21,06,2011 / 11:18

Hanifi OKYAY

Hasret Kokar Gece Şiiri