Oyun oynuyordu çocuk savaştan arta kalanlarla.
Bir zamanlar savaşın olduğu yerde.
Bilmiyordu oynarken patlayan şeyin ne olduğunu.
Dokunmaması gerektiğini bilmiyordu.
Ölmeden önce.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Yanakların kızarıyor senin.
Utanıyorken.
Bakışlarında bir çocuk konuşkan.
Gayet tabii.
Beklemedin oysa.
Geldi gitti.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Oyun oynuyordu çocuk savaştan arta kalanlarla.
Bir zamanlar savaşın olduğu yerde.
Bilmiyordu oynarken patlayan şeyin ne olduğunu.
Dokunmaması gerektiğini bilmiyordu.
Ölmeden önce.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Savaşlarda Öldürülenlere
Bombalar patlıyor.
Ölüyor insanlar.
Çoluk çocuk demeden.
Delmiş birinin kaburgasının altını mermi koparmış.
Ağlamak son gibi.
Bağırmak son gibi çaresizlik.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Yağmur kan olup sızıyor yüreğime.
Aklım aklın olmuş.
Sesler olup dağılmışım.
Şehrin dört yanına.
Sessiz sesler sarmış dörtbiryanı.
Patlayıvermiş siren sesleri.
Bir düdük sessiz rengin solmuş.
Bir çağrı ikimizden ışık saçıyor.
Rengim.
Hala kırmızı meltemler doğuruyor.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN