Gönül dağı, çiçek, çiçek açınca.
Yarim bana, sıcak, sıcak bakınca.
Yaşadığımı hissederim, yine.
İçim sana, kıpır, kıpır olunca.
Yardan ayrı, geçen günler, kayıptır.
Başka yare, meyil etmek, ayıptır.
Herkes, bir yari olsun ister, bak.
Ötesi de, ya kısmet, ya nasiptir.
Sen sen ol, hoş tut, üzme yarini.
Ona göre davran, düşün yarını.
Sevgi emek ister, sahip çık buna.
Bu uğurda koy, yoğunu varını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüreğim, bir mabed gibi
İnşa etti seni...
Saflığından ördüm duvarlarını.
Gözlerinden yaptım pencereleri.
Güzelliğinden yükselttim kubbelerini.
İçine inciler kattım, süsledim onu.
Gülüşünden düşen, gülleri diktim bahçeye.
Şah Cihan görseydi,
Kıskandırdı bizi...
Seni, yere göğe sığdıramadım.
Yüreğimde, sana yakışır bir;
Tac Mahal yaptım...
Sultanı sen, şahı ben.
Saltanatı ise aşkımız...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bak, sevdanın arefesindeyim.
Tutsak bir kuşun, kafesindeyim.
Dil lâl, yürek yanık, gözler ama.
Aşkın, derin meselesindeyim.
Sevdimmi, hep güzel seveceksin.
Aşktan kaçanı, def edeceksin.
Bu, karşılıklı olursa güzel.
Yoksa hep, acılar çekeceksin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bana, sıcak ve kavurucu hasretini değil,
Bahar yağmurlarını gönder, sevgilim.
Islansın, çatlamış ve kurumuş yüreğim.
Dallarıma yürüsün, can suyum.
Çiçeklerime, hayat versin.
Yeşersin, yapraklarım.
Bana, öfkenin, kasvetini değil,
Aşkın, o şehvetini, gönder meleğim.
Biz olalım birlikte, tek olalım.
Aşk, kıskansın bizi.
Örnek olalım, acemi aşıklara.
Bana, terkedilişin, ızdırabını değil,
Yeni başlangıçların, umudunu ver.
Ver ki; sürekli sana, yeniden başlayım.
Her gün, sana yeniden aşık olayım.
Hiç bitmesin sevgim.
Bana sevginin, en saf halini ver.
Berrak bir su gibi, yıkanalım onunla.
Arınalım, tüm kirlerden, günahlardan.
Tertemiz bir aşkın, büyüsünü yaşayalım.
Bana, gerçeği göster, sevgilim.
Aşkın gerçeğini.
Tek gerçeğimi...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL