Yorgun ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Sevda yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, hep bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ah martılar, o beyazca iri kuşlar.
Onlar, denizlerin yılmaz bekçileri.
Bir vapur, camına yapıyor vuruşlar.
Bir simit bulmaktı hep, tek çileleri.
O, deniz fotoğraflarının, tek süsü.
Kanadı, soğuk günlerin, bir örtüsü.
Kaptanların, adeta çocuklarıdır.
Kimine göre, yaşamın görüntüsü.
Martıların, bir telaş vardır, yüzünde.
Onlar, denizin bak, öz evlatlarıdır.
Devriye atarlar, hep gözyüzünde
Denizin, emniyet teşkilatlarıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her yerde kutu kutu evler.
Çeşit çeşit cam pencereler.
Kimbilir ne yaşamlar vardır.
Acı tatlı anılar vardır.
Yol üstünde bak, kat kat evler.
Yolları kesmiş, sanki devler.
Öğrenci odasında ışık.
Belli, yapılıyor ödevler.
Köy evleri, olur sıcacık.
Kapıları olur, kısacık.
Samimidir orda insanlar.
İbret alınası yaşamlar.
Bu evler de var, ne öyküler.
Yaşar, şehirliler ve köylüler.
Vardır, iyiler ve kötüler.
Gizli kalır, tüm hikayeler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İçimde çağlayan pınar.
Taşar Allah deyü deyü.
Yol üstünde ulu çınar.
Uzar Allah deyü deyü.
Ararım bitmez yollar.
Gezer Allah deyü deyü.
Açıldı bekler kollar.
Sarar Allah deyü deyü.
Rabb'in aşkı içte yanar.
Kanar Allah deyü deyü.
Mecnun Leyla'sına yanar.
Arar Allah deyü deyü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL