Aşktaki Mısra
Ey bahar gönlümün aşk hali
Yüregim sende mühürlü kilitli
Gel gör beni duy feryadımı
Seviyorum seni aşk ile yar diye
Sevdan yüreğimde kelepçe
Nefesim hasretinin koridorunda
Bir yok olmuşum sensiz anlarda
Rüzgarın dilinde sana olan sevdam
Yaşıyorum ben senle adeta
Kanımda canımdasın her anda
Kulak ver duy beni baharım
Yüreğimdeki sevdam aşk dalım
Yanmaktır sana olan sadakatim
Aşka düşen gönlümün yangınısın
Sen benim belli ki kabul olan duamsın
Aklım sende yüreğim sana esir aşk ile
Beni kalbimden vurdu gözlerin
Yüregim uyandı adeta hasretinle
Ey baharım aşkı sevdam benim
Özlemimi duy gel artık aşka
Sinan Bayram
Sinan BAYRAM Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hasretimin Kaçıncı Goncası
Bilmem bu sevda hasretimin kaçıncı goncası
Gül dalı olmaya razı iken bitmedi bekleyişler
Bitmedi hasret hep bir yol arayışı özlemler
Bana bugün sabır bana yokluğunda her şey ağır
Yıkılırken tüm engeller dilim düğümlenir
Kelimeler heceleri kovalar yüreğim dağlanır
Bir uyanış bir diriliştir bu gönül sana bağlanır
Gönül yanar özleminle gözbebeklerinde kar çiçeğiyle
Ay ışığı saçarken bembeyaz düşlerle gönüllere
Yüzümüzde anıların silinmez hatırası
Bakarken sana yani gönül direncime
Bilirim yanmak bana düşer ölmek bana sen üzülme
SİNAN BAYRAM
Sinan BAYRAM
Gören Duyan Var
Bizi Gören Var
Biz gönül gözüyle görürüz
Hüzün demini alınca
Vakit hasret olur
Zincirler kırılır dar ağaçları çürür
Bize vurulan darbe olur
Kalbimizdeki darp gül goncası
Ey şiirler yazılası güzel
Beni sana düşüren beni benden eden var
Biz sevdanın Gökkuşağı rengi
Aşk gider gelir bize yar olur
Duyarız duyuluruz eyvallah
Görürüz görülürüz evelallah
Yok biz gibi cihan da bir aşk dengi
Duyduğuna mezardır kulağımız
Gördüğüne sığınak olur
Şiirin dilini ısırdık biz
Güzelliği gören duyan cennettedir
Bizi gören duyan var
Aşk haktır yar hakikat
İzi büyüdükçe gize dönüşen mutlak
İçimizdesin içindeyiz senin
Sinan Bayram
Sinan BAYRAM
Zindansız Bir Gül Seyri
Sen hiç gül gördün mü
Gördüysen anlatır mısın bana
Kusura bakma ben hiç gül görmedim
Bir tek işkence gördüm ölümler içinde
Umut ektim yeşerir diye gökyüzüne
Lakin bir toprak bulup gül ekemedim
Boğuldum hep suskun betonlar içinde
Umut gökyüzünde kaldı ben yeryüzünde
Şimdi kardeşliğin türküsünü söyler misin bana
Şafaklar doğsun diye gül mevsiminde
Bakma hüzünlendiğime sen türkünü söyle
Bırak gözlerimi gözyaşına doysun bugün
Kalbim zulümlere uğramış geceler içinde
Gün gitmiş gelmemiş ben düşmüşüm bir kabire
Şimdi sen anlatmasan ben nerden bilirim gülü
Yoksa toprağımda mı yeşerecek gül hasreti söyle
Uçurum içinde tutsak bir firarda kalbim şimdi
Akan nehir asiliğiyle vurur sürgünlüğümü
Sevdam bir soluk nefese muhtaç hasretle
Bin parçaya böldü suskunluğun hüznümü
Anlatmaz mısın bana şafakları umutları söyle
Konuş suskunluğun boğmasın beni böyle
Suskunluk eskiyen prangaların bağrında kaldı
Şimdi acıda olsa sök kalbini arındır sözlerden
Beni yabancı bırakma şafaklara ey can
Sen zindanları okuyamazsın kendi dilinle
Bak ben senin dilinle öğreniyorum uyanmayı
Bırak ta senin gözlerinle kucaklayayım şafakları
Ya da susma anlat gül nedir şafak nedir
Bilinmezliğim yırtsın artık tüm engelleri
Gül kokusu uyandırsın beni ansızın
Bir gün hür olayım zindansız bir gül seyrinde
Sinan Bayram
Sinan BAYRAM