Anlamıyorum
İnsanlar insanlar çeşitli gözler
Buruşuk maskeli,sahtekar yüzler
Senli,benli,sizli,bizsiz sözcükler
Yalnızlık nedir anlamıyorum
Mal nedir mülk nedir saltanat nedir
Sahibim diyenin sahibi kimdir?
Nefsimin kalbimden çaldığı şehir
Hırsızlık nedir anlamıyorum
Ameli unuttuk yüklendik lafa
Beterini yaptık sövdük etrafa
Münafık bedene Müslüman kafa
Arsızlık nedir anlamıyorum
Uyuyan buluttan boşalan seller
Sararan yaprağı savuran yeller
Sürünen bebekler bükülen beller
Halsizlik nedir anlamıyorum
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sokak Çocukları
Anası yok baba sarhoş
Arada kaldı beş kardeş
Umudu yok yüreği boş
İlim irfan doldursana
Ora gider bura gider
Şaşırır yolu kaybeder
Kapkaranlık nasıl eder
Yollarını buldursana
Kim ister öyle olmayı
Sokakta parkta kalmayı
Düşmüş ağlayı ağlayı
Tut elinden kaldırsana
Bırakırsan hırsız olur
Satarlar kötü kız olur
Sonrada akılsız olur
Sen aklını kullansana
Koruyup kolla kurtlardan
Eğitip okut yurtlardan
Bizi envai dertlerden
Çare bulup kurtarsana
Devlet isen devletlik yap
Seni yenecek mi bir hap
Sökülürse bir kez çorap
Nolur atana sorsana
Adem GÜLEÇ
Sınıf Marşı
Çiçek çiçek dolaşırız
Bilgilere ulaşırız
Arı gibi çalışırız
Petek petek balımız var
Hem oynarız hem gezeriz
Ne sorarsan sor çözeriz
Hem okuruz hem yazarız
Kalem tutan elimiz var
Çalışıp tırmanacağız
Okuyup anlatacağız
Öğrenip öğreteceğiz
Bülbül gibi dilimiz var
Sınıf petek biz arıyız
Milletin umutlarıyız
Yarının adamlarıyız
İnce uzun yolumuz var
Adem GÜLEÇ
Götür
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ
