Bak tarif edeyim sevmeyi kardeş,
Ne demek olurmuş sevmek ne demek.
Eğer istiyorsan aşkı öğrenmek,
Otur anlatayım sevmeyi kardeş.
Sevda yüreğini ele vermektir,
Aşk demek uykusuz gece demektir,
En güzel yılları heder etmektir
Aşk demek kısaca çile çekmektir.
Sevda kör kuyuya bir taş atmaktır,
Zor olan kuyudan taşı almaktır.
Sevda hayallerle yatıp kalkmaktır
Sevda el kaldırıp teslim olmaktır.
İtiraf bir başka inkar başka zor.
Çekinme aklında neler varsa sor,
Bilmeyen sevdayı kolay sanıyor,
Düşün meyhaneler niye doluyor.
Gençliğin acıyla çileyle geçer
Sevda türlü türlü yaralar açar
Seviyor sanırsın bırakır kaçar
Adı zarar aşkın soyadı naçar.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Korkusuz Türk Askeri,
Korkmadı,savaştı
Bu güzel yurdumuzdan,
Yunanlıları attı.
Atamız zekasıyla,
Askerimiz cesurlukla,
Türk halkı umutla,
Savaşıp kazandı.
Atamız'ın izinden gidelim,
Dünya'ya barış getirelim.
Atamız'ı sevip,
Saydı gösterelim.
İsimsiz
İsyan, pek cazip gelmiyor kulağa,
Lakin etmek gerekiyor bazen,
Bağırmak, ağlamak gerekiyor.
İçini akıtmalı, zehri dışarı vermeli,
Yanar yoksa için,
Yakarsın etrafını da,
Söndürülmezse gönül.
Hayat çok cazip geliyor kulağa,
Lakin en çok acıyı veren odur.
İsyanım hayata, hayatın isyanı kime?
Ah pervasızca yanan kara mühürlü gönlüm.
Kimse anlamıyor, kimse anlamak istemiyor.
Herkes hayata isyan etmekten korkuyor.
İki yüzlü olmuş insanlar.
Hem isyan etmek istiyor lakin isyanı sevdiğinden çok hayatı seviyor.
Soruyorum içimden konuştuğun, içimi döktüğüm yazılara ,
İsyan mı? hayat mı?
Hangisi daha çok yakıyor içimi,
Hangisi oynuyor yüzüme,
Sarhoş olmuş insanlar, lakin içmeden,
Seviyor gibi görünüyor sevenler, lakin sevmeden.
İnsanmış gibi görünüyor herkes, lakin olmadan.
İnsanlığın yüzüne tükürmek istiyorum.
Lakin sadece istiyorum.
Yazmak istiyorum, mehtap ışığının altında,
Ağlamak istiyorum, gölgenin izinde,
Yaşamak istiyorum insanlığın olduğu yerde,
Biliyorum içimin karanlık öfkesi,
Olmayacak hiçbiri, eğer olursa adalet olur.
Eğer olursa insanlık olur.
Ben insanlığın, adaletin olduğu yere hayat demem.
O zaman ezilmez öksüzler, yükselmez beyler.
Tam akacakken duruyor gözyaşlarım.
Geriye de gitmiyor,hep çöküyor olduğu yerde.
Kötü insanın iyi insan olmak istemesine benzetiyorum.
Tam iyi olacakken asıl olması gerektiği yere dönüyor.
Ta derine, olması gerektiği yere.
İsimsiz
İnsanlar sevgiyle doğar.
Ona sevgiyi öğretir analar.
Bilinir ki sevgi kucaklaşmak gibidir.
Lale, papatya durur bir yanda sevgili bakışlarla.
Canlılar sevilir her yerde bilinmedik her günde.
Zaman zaman sevilir insanlar dünyayı sevgiyle donatırlar.
Kalbi temiz çevresi geniş yaşarlar sevgili dünyada.
Her insan birbirini sever kalpler iyiyi seçer
İsimsiz