Bazen bir sigara misali
Bazen bir baca gibi
Dalıp gidiyorum
Sevmeyi bilmiyorum
Aşkı,mutluluğu herşeyi tatmıştım
Ama sensiz kalmayı hiç tatmamıştım
Sensiz kalmayı hiç ama hiç sevmiyorum
ne olur gel geri....
İsimsiz
İsyan, pek cazip gelmiyor kulağa,
Lakin etmek gerekiyor bazen,
Bağırmak, ağlamak gerekiyor.
İçini akıtmalı, zehri dışarı vermeli,
Yanar yoksa için,
Yakarsın etrafını da,
Söndürülmezse gönül.
Hayat çok cazip geliyor kulağa,
Lakin en çok acıyı veren odur.
İsyanım hayata, hayatın isyanı kime?
Ah pervasızca yanan kara mühürlü gönlüm.
Kimse anlamıyor, kimse anlamak istemiyor.
Herkes hayata isyan etmekten korkuyor.
İki yüzlü olmuş insanlar.
Hem isyan etmek istiyor lakin isyanı sevdiğinden çok hayatı seviyor.
Soruyorum içimden konuştuğun, içimi döktüğüm yazılara ,
İsyan mı? hayat mı?
Hangisi daha çok yakıyor içimi,
Hangisi oynuyor yüzüme,
Sarhoş olmuş insanlar, lakin içmeden,
Seviyor gibi görünüyor sevenler, lakin sevmeden.
İnsanmış gibi görünüyor herkes, lakin olmadan.
İnsanlığın yüzüne tükürmek istiyorum.
Lakin sadece istiyorum.
Yazmak istiyorum, mehtap ışığının altında,
Ağlamak istiyorum, gölgenin izinde,
Yaşamak istiyorum insanlığın olduğu yerde,
Biliyorum içimin karanlık öfkesi,
Olmayacak hiçbiri, eğer olursa adalet olur.
Eğer olursa insanlık olur.
Ben insanlığın, adaletin olduğu yere hayat demem.
O zaman ezilmez öksüzler, yükselmez beyler.
Tam akacakken duruyor gözyaşlarım.
Geriye de gitmiyor,hep çöküyor olduğu yerde.
Kötü insanın iyi insan olmak istemesine benzetiyorum.
Tam iyi olacakken asıl olması gerektiği yere dönüyor.
Ta derine, olması gerektiği yere.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bazen bir sigara misali
Bazen bir baca gibi
Dalıp gidiyorum
Sevmeyi bilmiyorum
Aşkı,mutluluğu herşeyi tatmıştım
Ama sensiz kalmayı hiç tatmamıştım
Sensiz kalmayı hiç ama hiç sevmiyorum
ne olur gel geri....
İsimsiz
Zavallıyım!.
Senin derdine düştüm düşeli,
Elimden kaldıracak kimse bulamıyorum.
Korkuyorum.
Sokaklarında sürünmekten değil!
Dikenli yollarında yürümekten değil!
Ölürsem göz çukurlarına gömülmekten korkuyorum..
Ardımdan ağlayıp gitme demenden korkuyorum.
Oysa şimdi yanımdayken seviyorum bile demedin.
Her an gitmenden korkuyorum..
Ben senden korkuyorum sevgili.
Ellerinden korkuyorum.
Taşıyamaz kalbim masum bakışlı gözlerini.
Gözlerinden korkuyorum..
Ben senden korkuyorum sevgili.
Bensiz mutlu olamazsın sen.
Senin dallarında çiçek açmaz bensiz.
Ben sensiz nasıl kimsesizsem,
Sen bensiz nefessizsin sevgisi.
Ben senden korkuyorum.
Sen de benden kork sevgili...
İsimsiz
Madam..
Şair ruhlu bir adamın son nefesinde duyulacak isminiz
Son kez söylenecek soğuk hissiz nefessiz
Korkarak değil bu defa, haykırarak sessizce
İsyan değilde ben buradayım gör artık dercesine...
Madam..
Onca ışıltı küsecek size bir gün
O kocaman yürekli adamın göğsünde yanan
Mum ışığında bulacaksınız kendinizi ve anladığınızda çok geç olacak madam...
Sevmenin yürek istediğini..
Madam..
Dönün ve son kez bakın arkanıza
Göreceksiniz eminim..
Yalandan sözlerden ziyade
O seven adamın ağlayan gözlerini...
İsimsiz