Sebil Terimi Hakkında Bilgiler
Kutsal günlerde karşılık beklemeden hayır işin dağıtılan içme suyu. Genellikle camilere bitişik özel bir biçimde yapılmış, karşılık beklemeden hayır işin içme suyu dağıtılan taş yapı, sebilhane. Halk ağzında meyan kökü şerbetini bir hayır için dağıtma.
Hayır için yaptırılmış, parasız olarak su alınan içilen çeşme.
Karşılık beklemeden hayır için dağıtılan içme suyu.
Cadde ya da sokak kenarlarında yoldan geçenlerin su içmesi için yapılmış hayır yapıları. Sebillerin çeşmelerden farkı bir su sağlama sistemine bağlı olmamalarıdır. Daire ya da çokgen plan kuruluşları ile sebiller bir iç mekâna sahiptirler ve bu mekân dışarıya üzerinde küçük pencere açıklıkları bulunan madeni şebekelerle açılır. Sebiller bir külliyenin parçası olabileceği gibi bağımsız olarakta inşaa edilmişlerdir. Özellikle 18. Yüzyıldan sonra İstanbul'da çok sayıda sebil inşaa edilmiştir.
Arapça, yol anlamına gelir. Hayır ve sevab ümidi ile parasız su dağıtılan, etrafı parmaklıklı ve çoğunlukla kubbe ile örtülü olan binalara, sebil veya sebilhane denir.
Benzer Kur’an-ı Kerim Terimleri:
Liyakat: Bir kimsenin, kendisine iş verilmeye uygunluk, yaraşırlık durumu, değim.
İbranice: Bugün İsrail'de kullanılan Sami dili.
Rasûl: Elçi, haber getiren, Allah’tan aldığı emirleri insanlara ulaştıran peygamber.
Serzeniş: Farsçadan dilimize geçmiş olan kelimenin gerçek anlamı başa kakmadır. Ancak daha çok "yakınma ve sitem etme" anlamlarında kullanılmaktadır.
Bağnazlık: Bir kimseye veya bir şeye aşırı düşkünlük ve tutkuyla bağlılık, bağnazca davranış, taassup, fanatizm, mutaassıplık.
Tenzih: 1. Arındırma, kötü şeylerden uzaklaştırma, kusur kondurmama.
2. Allah’ı, şanına ve zatına layık olmayan şeylerden uzak ve yüce tutma; yaratılmışlar