Mahbes Terimi Hakkında Bilgiler
Tarih Terimi Olarak Mahbes:
Hapishane.
Benzer Tarih Terimleri
Menzil Teşkilatı: Ticaret yolları üzerinde konaklama, dinlenme ve ihtiyaçların giderildiği yerlerden oluşan teşkilattır. Kuruluş yıllarından sonra giderek büyüyen ve çok geniş bir coğrafyayı hakimiyeti altına alan Osmanlı Devleti'nde merkez ile eyalet ve sancaklar arasındaki haberleşme gereksinimi giderek artmış ve artan mesafe nedeniyle haberleşme işleri zorlaşmıştır. Zamanla artan bu gereksinimi karşılamak amacıyla gerçek anlamda bir teşkilatlanma ancak Kanuni Sultan Süleyman zamanında, Lütfi Paşa'nın sadrazamlığı dönemindedir. Osmanlı haberleşme ve ulaşım teşkilatının son derece önemli bir unsuru olan menzilhaneler; önemli devlet işleri ile ilgili haberlerin görevlilerce bir an önce ulaştırılmasını sağlamak amacıyla bir gün batımı mesafelerde konaklama noktaları şeklinde inşa edilmiş mekanlardır. Kelime olarak; konak, iki konak arası, bir konak yol, merhale, ikamet olunan yer, tatar konağı, posta ve posta tatarları atlarının bulunduğu yer anlamına gelen menzilhane, Osmanlılarda daha çok devlete ait resmi haberleşmeyi sağlayan posta teşkilatı için kullanılmıştır Dönemin postanesi sayılabilecek menzilhanelerde haberleşme işleri "tatar" olarak da bilinen ulaklar aracılığı ile sürdürülmüştür. Ulakların haber ulaştırma işlerini kolayca gerçekleştirmeleri amacıyla menzillerde belli sayıda at bulundurulmuştur. Menzil kullanımıyla yapılan haberleşmede, ulaştırılması istenen emir ya da haber, ilk merkezden çıkan ulakla bir sonraki merkeze iletilmiş ve orada hazır bekleyen diğer bir ulakla bir sonraki merkeze ulaştırılmıştır. Ancak çok önemli ve gizli haberler tek ulak kullanılarak sağlanmıştır. Özel eğitim görmüş ve son derecede güvenilir kişilerden oluşan bu ulaklar ara merkezlerde at değiştirmek ve dinlenmek suretiyle önemli ve gizli haberleri ilgili yerlere ulaştırmıştır.
Reşit: Ergin.
Konsül: Konsül, Antik Roma medeniyetinin cumhuriyet ile yönetildiği dönemdeki en üst düzey yöneticileri ifade eder.
Yontma Taş Devri (Paleolitik devir): Kaba Taş Devri, Yontma Taş Devri veya bilimsel adıyla Paleolitik Çağ olarak tanımlanan Eski Taş Çağı MÖ 10.000 ile MÖ 5500 yılları arasındaki dönemdir. Bu dönem, taşların yontularak bir takım araç ve gereçlerin elde edildiği bir dönemdir. İnsanlar vahşi hayvanlardan korunmak için gruplar halinde mağaralarda, ağaç kavuklarında yaşamaktadır. Mağara duvarlarında bu döneme ait resimlere rastlanmıştır. Bunlar sanat tarihinin ilk yapıtları olarak görülür. Bu devirde Buzul Çağı yaşandığı için insanlar tarımsal üretim yapamamışlar, hayatlarını avcılık ve toplayıcılık yaparak sürdürmüşlerdir. İnsanlar avcılık ve toplayıcılığın etkisiyle göçebe olarak yaşamışlardır.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Astroloji Terimleri Sözlüğü
- Yüzme Terimleri Sözlüğü
- Kütüphanecilik Terimleri Sözlüğü
- Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri Sözlüğü
- Mitoloji Terimleri Sözlüğü
- Atletizm Terimleri Sözlüğü
- Hac ve Umre Terimleri Sözlüğü
- Özel Eğitim Terimleri Sözlüğü
- Arıcılık Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA