Anaerkil Nedir? Anaerkil Hakkında Kısaca Bilgi

Anaerkil Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Anaerkil:

Soyda anayı temel alan ve ailede çocukları anaya maleden Klan (gen) ve Aşiret (kabile) gibi ilkel, sınıfsız topluluklarda görülen toplumsal bir yapıdır. Bu yapı daha çok insanların toplu olarak yaşadıkları ve doğan çocukların babalarını tanımadıkları komünal (ortakçı) topluluklarda görülür.

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Anaerkil:

Toplumsal yönetim gücünün kadının elinde toplandığı durum. Tüm toplumsal kurum ve kuruluşlarda (aile, devlet, kamu kurumları ve iktisadi işletmeler) karar verme ve yönetme gücünde kadın egemenliği vardır. Ayrıca bu egemenlik kız evlat üzerinden devredilir.

Sanat Terimi Olarak Anaerkil:

Kadının üstünlüğüne dayalı toplumsal örgütlenme düzeni.

Benzer Tarih Terimleri

Şamanizm: İnsanlığın en eski dinlerinden biri olan, Kuzey Asya'daki ve Orta Asya'daki Türkler arasında en eski çağlardan günümüze değin süregelen, doğaya tapma, doğaüstü güçlere, ruhlara inanma temeline dayanan bir inanç sistemi.

Türk: Türk adının anlamı ile ilgili olarak çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. Adları "Türk" sözcüğüne benzediği iddia edilen bazı toplulukların "Türk" milleti ile herhangi bir ilişkisi olmadığı bilimsel çalışmalarla ortaya konmuştur. Bu çalışmalara göre, "Türk" sözcüğü; "güç, kuvvet, güçlü, kuvvetli, cesur, türeli (kanun ve nizam sahibi) ve türeyen, çoğalan" anlamlarına gelmektedir. Tarihte "Türk" adıyla adlandırılan ilk devlet "Gök-Türk Devleti" olmuştur. Coğrafi ad olarak "Türkiye" kavramı, tarihte ilk kez Bizans kaynaklarında yer almaktadır. VI. yüzyılda "Türkiye", Orta Asya'yı ifade etmek üzere kullanılmıştır. IX. ve X. yüzyıllarda Volga'dan Orta Avrupa'ya kadar olan alana "Türkiye" adı verilmiş (Doğu Türkiye = Hazar ülkesi; Batı Türkiye= Macar ülkesi); XIII. yüzyılda Mısır ve Suriye de "Türkiye" olarak adlandırılmıştır. Anadolu ise XII. yüzyıldan itibaren "Türkiye" olarak tanınmıştır.

Evliya: Tasavvuf inancında tanrının dostluğunu ve sevgisini kazandığına inanılan kişilerdir. İnanışa göre, tanrı ayetlerini ve peygamberliğin kanıtlarını kıyamete kadar bunlar aracılığıyla ortaya koya-caktır. Halk arasında bu kişilerin öldükten sonra da özelliklerini sürdürdüklerine inanılmaktadır. Bu nedenle türbeleri ve mezarları İslam Dini'ni yanlış anlayan kimseler tarafından bir dilek ve adak yeri durumuna gelmiştir. Oysa İslam Dini'nde ölülerden medet umulmaz.

Ubudiyet: Bağlılık, kulluk. Tasavvufta: Ahidlere, verilen söze uymak, ilâhî sınırı aşmamak, var olanla yetinmek ve yokluğa karşı sabırlı olmak anlamlarına gelir.