Ahlak Nedir? Ahlak Hakkında Kısaca Bilgi

Ahlak Terimi Hakkında Bilgiler

Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Ahlak:

Arapça, hulk'un çoğuludur. Huylar demektir. Ahlak, insanın manevi seciyesini temyiz eden hususiyetlere denir.

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Ahlak:

1- İnsanların bir toplum içinde uyumlu yaşamaları için kendilerine göre belirledikleri ilkelerin tümüdür.

2- Hem belli bir davranış biçimi hem de kendimiz ve başkalarının eylemleri hakkında verilen yargılardır.

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Ahlâk:

1-Bir kişinin iyi veya kötü olarak nitelenmesine sebep olan manevî değerleri, huyları ve bunların tesiri ile ortaya koyduğu davranışların bütünüdür.

2-Bir toplum içinde kişilerin benimsedikleri, uymak zorunda bulundukları davranış biçimleri ve kuralları.

3-Belli bir dönemde belli insan topluluklarınca benimsenmiş olan, bireylerin birbirleriyle ilişkilerini düzenleyen törel davranış kurallarının, yasalarının, ilkelerinin toplamı.

Genel Türkçe Terimi Olarak Ahlak:

Bir toplum içinde kişilerin benimsedikleri, uymak zorunda bulundukları
davranış biçimleri ve kuralları; iyi nitelikler, güzel huylar.

Eğitim-Öğretim Terimi Olarak Ahlak:

1. Toplu olarak yaşayan bireylerin uymak zorunda bulundukları eylem ve davranış kurallarına verilen ad.

2. Bir kimsenin içinde yaşadığı toplumsal çevrenin törelerine uyma yetisi.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Ahlâk:

Toplumun iyi ve doğru kabul edilen davranışları yapmak kötü ve yanlış kabul edilen davranışları yapmamaktır.

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Ahlak:

Huy, yaratılıştan gelen özellikler, yapı, mizaç, karakter, İnsanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan manevi nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya koyduğu iradeli davranışlar bütünüdür.

Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri

Kâbe: Yeryüzünde Allah'a ibadet edilmek üzere inşa edilmiş olunan ilk mâ'bed. Vuslat makamı. Kalbin Hakk'a, sevgiliye, bembeyaz ihram giyerek, yani güzel huylarla süslenmiş olarak yönelmesi. Tasavvuf erbabına göre, iki türlü Ka'be söz konusudur: Birisi Hz. İbrahim'in taştan topraktan yaptığı, çok defalar yıkıldığı halde, tekrar tekrar tamir edilen ve yeniden yapılan maddî Ka'be. İkincisi de, Allah tarafından bina edilen insan gönlü, kalbi.

Mutasavvıf: 1. Tasavvuf inançlarını benimseyerek kendini Allah'a adamış kimse, herhangi bir tasavvuf yolunda mertebe katetmiş kişi. 2. Gafletten uzak olarak her an Hakk'ı zikreden, kalbini manevi kirlerden temizleyen ve Allah'tan başka her şeyi gönlünden çıkaran, ruhunu Hakk'kın zikriile süsleyen tasavvuf ehline mutasavvıf denir.

Rabbani: Rab'ba mensup, Allah adamı anlamına Arapça bir kelime. Velilere, Rabbânî de denir. Yani, bu manada Rabbânî, Allah dostu, Allah'ı bilen, tanıyan ve ona amelen, fikren yakın olan kimse demektir. İlim ve dinde derinleşmiş, ilmini hayatına geçirmeye muvaffak olmuş kimselere de, Rabbânî adı verilir.

Hak: Arapça'dır, gerçek anlamına gelir. Allah'ın güzel isimlerindendir (el-Hakk).