Yok Olan Ormanın Öyküsü
Bir zamanlar bir yerde
Yeşillik bir alan varmış.
Fakat bu alan zamanla
Cahiller yüzünden yok olmuş.
Tarla açmak için bir cahil,
Yakmış ormanın yarısını,
Açtığı alanı tarla etmiş.
Bir iki yıl almış bol ürün,
Sonunda fakirleşince toprak,
Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.
Diğer bir cahil,
Bulamamış yakacak.
Şimdi ne yapacak?
Gitmiş ormana ,
Kesmiş bütün ağaçları.
Keserken bakmamış,
Yerine de yenisini bırakmamış.
Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş
Ama kestikler de yaş imiş.
Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.
Buna uymamış, uymuş cahil aklına
Kesmiş bütün yaş ağaçları
Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.
Diğeri keçileri salmış ormana
Keçide gitmiş; güzel, ince filizler
Kolay bulmuş yemesini
Sonra ağaç kurumuş
Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.
Derken güzel bir orman,
Yok olmuş aniden.
Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.
Topraklar verimsizleşmiş.
Halk yoksul kalmış.
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Anadolu
Üç tarafı denizlerle kaplı.
Bir kara parçası.
Ege, Marmara,Karadeniz, Akdeniz
Biz Anadolu’yu çevreleriz.
Bir çok ulus gelmiş geçmiş.
Milyonlarca eser bırakıp gitmiş.
İşte Anadolu...
Bu kalıntılarla dolu.
Karadeniz’in hamsisi,
Afyon’un kaymağı.
Isparta’nın, Uşak’ın halısı,
Kütahya’nın çinisi,
Diyarbakır’ın karpuzu,
Akdeniz’in portakalı, muzu
İşte Anadolu.
Türlü besinlerle dolu.
Mevlana’sı, Yunus’u,
Karacaoğlu’su, Köroğlu’su
Hepsi ünlü , hepsi sevilen
Bilgileriyle, düşünceleriyle övülen.
Daha nice düşünürler yetiştiren,
Anadolu, Anadolu...
Her tarafı sevgi dolu .
Gülhan MUTLU
Güneşim Ben
Güneşim ben,
Uzay boşluğunun o parlak cismi.
Hani o sonsuz boşluktaki
Ateş kütlesi.
Evlatlarım var dokuz tane.
Sizleri anne ve babalarınızın sevdiği kadar,
Bende onları seviyorum.
Her biri bir parçam benim.
Sizlerin analarınızın eteklerinde döndüğünüz gibi
Dönerler çevremde.
Etrafımdan uzaklaşmalarına izin vermem
Tıpkı sizin anneleriniz gibi.
Güneşim ben;
Sizlere hayat veren ,
Üşüyeceksiniz diye
Sizleri görmeye zamanında gelen.
Hani az ısıttığım zaman
O güneşli yaz günlerini beklerken
Sizin özlemle beklediğiniz ben...
Bitkilere hayat veren ,
Havanın temizlenmesinde rolü olan,
Sizlerin:
“ Ormanların hepsini yaksak,
Onun kadar ısıtamayız dünyayı”
Dediğiniz ben...
Kemiklerinizi koruyan,
Sizlere hem hava hem sağlık veren,
Güneşim ben...
Gülhan MUTLU
Yok Olan Ormanın Öyküsü
Bir zamanlar bir yerde
Yeşillik bir alan varmış.
Fakat bu alan zamanla
Cahiller yüzünden yok olmuş.
Tarla açmak için bir cahil,
Yakmış ormanın yarısını,
Açtığı alanı tarla etmiş.
Bir iki yıl almış bol ürün,
Sonunda fakirleşince toprak,
Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.
Diğer bir cahil,
Bulamamış yakacak.
Şimdi ne yapacak?
Gitmiş ormana ,
Kesmiş bütün ağaçları.
Keserken bakmamış,
Yerine de yenisini bırakmamış.
Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş
Ama kestikler de yaş imiş.
Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.
Buna uymamış, uymuş cahil aklına
Kesmiş bütün yaş ağaçları
Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.
Diğeri keçileri salmış ormana
Keçide gitmiş; güzel, ince filizler
Kolay bulmuş yemesini
Sonra ağaç kurumuş
Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.
Derken güzel bir orman,
Yok olmuş aniden.
Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.
Topraklar verimsizleşmiş.
Halk yoksul kalmış.
Gülhan MUTLU
