En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Artık susma vakti.
geceyi gündüz gündüzü gece bilme vakti.
zaman dediğin vakte de nefret okuma vakti.
dört mevsimi yaşarken tek mevsim olan kışı yaşama vakti.
artık üşüme vakti
yokluğunda yüreğime kar yağdırma vakti
işte geldi çaldı kapımı ayrılık vakti
uğurlamıyorum seni sevgili
izinsiz geldin, geldiğin gibi de gitmek yakışır şimdi.
artık susma sırası bana geldi.
vakitsiz geldin zamansız da gittiğin şimdi
Yazan Yaren
Yaren (1)
Annem bir bilsen nasıl özledim seni
sıcak kollarına hasretim annem
bir görsen halimi çok yoruldum usandım annem
iki yüzlülüğü dost görünüp sırtımdan vuranları
kalleşin alasını yaşadı kızın annem
bıraktın bir başıma gurbet ellerde
leş kargalarının içinde ne yaparım
sensiz kimsesiz bir başıma annem
yoruldum annem çok yoruldum
yokluğunda kördüğüm oldum
ah olsan yanımda
gücüme güç katsan
halen küçük kızınmış gibi saçımı okşasan
masal anlatıp uyutsan
kışın ortasında ben hiç üşümesem annem
hergün resmine bakar ağlar dururum
hayalin odamda avunurum
saatin yelkovanı akrebin sesiyle irkilir
benliğim dört duvar arasında kaybolurum...
yazan yaren
Yaren (1)
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)