Eğitim Sitesi

Yanmış Ellerim... Şiiri

Yanmış Ellerim...

Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim

Uçtu hayallerim tutamıyorum.

Yaprak yaprak oldu yandı umutlar

Koyduğum dert küpünde

Dibe çökmüş dertlerim

Benden çok uzakta pembe bulutlar

Toplandı hayaller yağmur sesinde

Uçtu hayallerim tutamıyorum

Çelik kıskaçlarla yanmış ellerim.



Vurgunlardan nasip almış dillerim

Son bir söz umudum diyemiyorum

Toprak toprak koktu yağdı yağmurlar

Duyduğum o sesler kendi içimde

O kutlu daveti her gün beklerim

Benden çok uzakta açık kucaklar

Tıkandı nefesim tekbir sesinde

Son bir söz umudum diyemiyorum

Vurgunlardan nasip almış dillerim



Çok çabuk eskidi gençlik günlerim

Nerde son bulacak bilemiyorum

Çok geride kaldı süslü şafaklar

Bulduğum cevheri o hazinede

Umut zincirine halka eklerim

Benden çok uzakta şefkatli kollar

Bütün korkularım son nefesimde

Nerde son bulacak bilemiyorum

Çok çabuk eskidi gençlik günlerim.

Kasım KAPLAN Şiirleri

  

Ömer Bilge Harika. Kasım Hocam eline, diline, ağzına sağlık. Mısraların mükemmel. Yeni şiirlerin gelir İnşaallah. 2005-04-08

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:

Her Yemekten Yemeli

Yemesem büyüyemem

Gıdasız beslenemem

Sebze ve meyveleri

Yıkamadan yiyemem



Gıdayla beslenirim

Büyüyüp gelişirim

Alıp vitaminleri

Daha iyi düşünürüm



Her yemeği yemeli

Güzelce beslenmeli

Tüketip besinleri

Bedence güçlenmeli.



Kasım KAPLAN




Kasım KAPLAN

Atamın Öldüğü Gün

Atamın öldüğü gün,

Bir başkaydı bulutlar.

Genç ihtiyar hep üzgün,

Tükenmişti umutlar.



Masmavi Karadeniz,

Hırçındı, kabarmıştı.

Daha sabah, gök, deniz,

Sanki de kararmıştı.



Bıraktı ardı sıra,

Milyonlarca evladı.

Bütün yürekler yara,

Gözlerde kan ağladı.



Kuşlar bir başka uçtu,

O sabah gökyüzünde.

Güller ise bir hoştu,

Hüzün vardı yüzünde.



Gitti Atam o gidiş,

Dönmedi artık geri.

Başladı son diriliş,

Kaldı büyük eseri.

Kasım KAPLAN

Vatan İçin...

Türküm, korkmam kimseden, fıtratımda yok benim

Tanımam haksızlığı, korkum Hak’tandır ancak

Arkada kalmaz gözüm, çürüsede bedenim

Artık mahşere kadar dalgalanır bu sancak.



Kara sevdalı gibi, vurgunum bu vatana

Değişmem tüm dünyaya, bir karış toprağını

Yalnız yaşayan değil, bu toprakta yatana

Yemin ettim, çiğnetmem, düşmana yaprağını.



Harikalar diyarı, bu cennet vatan için,

Milyonlar şehit verdik, milyona daha değer.

Dalgalanan bayrağım, şerefli ordum için,

Kurbanlar kesin bana, şehit olursam eğer.



Kanımla suladığım, ilmik ilmik ördüğüm,

Taşına toprağına, kurbanım ben yurdumun.

Onun için yaşayıp, onun için öldüğüm,

Sonuna dek askeri, neferiyim Ordumun.



Toprak mı O sadece, ağaç mıdır, taş mıdır?

Ne manalar gizlidir, Türkiye’min isminde.

Uğrunda verilmezse, o taşınan baş mıdır,

Boşuna gezer durur, leş bir gövde üstünde.



Rahat olun, sevinin, hasta aslan dirildi.

Altın nesil yetişti, başladılar koşmaya.

Atamızdan emanet, bu gençliğe verildi.

Hazır olun birlikte, dünyayla yarışmaya

Kasım KAPLAN

Yanmış Ellerim... Şiiri