Vatan İçin...
Türküm, korkmam kimseden, fıtratımda yok benim
Tanımam haksızlığı, korkum Hak’tandır ancak
Arkada kalmaz gözüm, çürüsede bedenim
Artık mahşere kadar dalgalanır bu sancak.
Kara sevdalı gibi, vurgunum bu vatana
Değişmem tüm dünyaya, bir karış toprağını
Yalnız yaşayan değil, bu toprakta yatana
Yemin ettim, çiğnetmem, düşmana yaprağını.
Harikalar diyarı, bu cennet vatan için,
Milyonlar şehit verdik, milyona daha değer.
Dalgalanan bayrağım, şerefli ordum için,
Kurbanlar kesin bana, şehit olursam eğer.
Kanımla suladığım, ilmik ilmik ördüğüm,
Taşına toprağına, kurbanım ben yurdumun.
Onun için yaşayıp, onun için öldüğüm,
Sonuna dek askeri, neferiyim Ordumun.
Toprak mı O sadece, ağaç mıdır, taş mıdır?
Ne manalar gizlidir, Türkiye’min isminde.
Uğrunda verilmezse, o taşınan baş mıdır,
Boşuna gezer durur, leş bir gövde üstünde.
Rahat olun, sevinin, hasta aslan dirildi.
Altın nesil yetişti, başladılar koşmaya.
Atamızdan emanet, bu gençliğe verildi.
Hazır olun birlikte, dünyayla yarışmaya
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çanakkale Destanı
Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,
Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.
O bir destan değildi, masal sayılır destan,
Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.
Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,
Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.
Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,
Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.
Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,
Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.
Haçlı haçın altında, hedef almış hilali
Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.
Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine
Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.
Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,
Koştular seve seve, en büyük ibadete.
Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer
Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,
Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,
Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.
Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,
Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.
Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler
Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.
Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,
Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.
Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,
Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.
Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,
Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.
Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar
Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.
Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,
Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .
Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,
Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.
Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,
Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.
Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez
Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.
Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,
Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.
Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,
Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin
Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,
Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.
Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,
Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .
Kasım KAPLAN
Farkı Kalmadı
Dünyanın havası çok değişiyor,
Kış ile baharın farkı kalmadı.
Zehirle bal veren belli olmuyor,
Böcekle arının farkı kalmadı.
Beyazlar bulandı dünya kirine
Ne ölüne saygı ne de dirine.
Düştüler sarraflar hep birbirine,
Bakırla altının farkı kalmadı.
Kahrolurlar bizden önce gelenler,
Kubbeler çatladı,çöktü direkler,
Kayboldu değerler,karıştı renkler
Yeşille sarının farkı kalmadı.
Dostlar talan eder dostun bağını.
Yürek kusar oldu kendi yağını.
Olunca yakacak odun yığını,
Eğriyle doğrunun farkı kalmadı.
Suçlular gezdikçe masum kızardı
Bahçelere hazan ,güller sarardı
Yangın çok büyüdü hava karardı,
Yaş ile kurunun farkı kalmadı.
Utanç oldu bazıları adına
Çok toz kondu insanlığın namına
Benzer oldu erkeklerde kadına
Erkekle kadının farkı kalmadı.
Beynim isyanlarda hasta bedende
Ne gelende, hayır nede gidende
Zaman manasını yitirdi bende
Bugünle yarının farkı kalmadı.
Kasım KAPLAN oynatamaz parmağın,
Bereketi gitti akan ırmağın,
Her ekene çiçek veren toprağın,
Üstüyle altının farkı kalmadı.
05.10.2003
Kasım KAPLAN
Köyümüzde Tatil
Biz çok zengin değiliz
Tatile gidemeyiz
Yaz tatili gelirken
Köyümüze gideriz
Bu yılda köye gittik
Kırlarda bayram ettik
Annesini emerken
Kuzuları seyrettik
Hayvanları izledim
Tabiatı gözledim
Tatil sona ermeden
Okulumu özledim
Köyde de plan yaptım
Karşı duvara astım
Planı uygularken
Düzen kurmaktı kastım
Kasım Kaplan
Kasım KAPLAN
