Yaşamın şifreleri
Sırları gizemleri.
Ah! ne ola ki?bunlar.
Bak, oku şiirleri.
Duygular var hep onda.
Hisler var mısralarda.
Acı, elem de olur.
Şiir burda son bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yalnız Kovboy
Ben yalnız bir kovboyum.
Vestern filmlerinden çıkmışcasına.
Başımda şapkam.
Kirli bir sakal ve ağzımda bir çöp ile
Yaşarım hayatı.
Bazen, bir kasabaya giderim.
Orada, türlü türlü insanlar tanırım.
Atım yok, arabam var.
Gezerim orayı burayı.
Silahım sevgidir benim.
Kurşunlarım ise şiirler.
Şarjörüm dolu, tetikteyim.
Bekliyorum, kararmış yürekleri.
Yok olan vicdanları, vurmak için.
Ben yalnız bir kovboyum.
Tütün sevmem, duman sevmem.
Solurum, tertemiz havayı ciğerlerime.
Kimseyi öldürmem, aksine yaşatırım.
Doğayı, hayvanı severim ben.
Dağ bayır gezerim.
Yazar çizerim.
Ben yalnız bir kovboyum.
Kadri, kıymeti pek bilinmeyen.
Elmas olup, cam zannedilen.
Yalnız bir kovboy...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Ömrüm fırtınaydı, duruldum.
Yaş aldıkça, hepten yoruldum.
Kalmadı gücüm, hep tükendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Gençlik bir bahardi, tez geçti.
ihtiyarlık, hep geldi çattı.
Ölüm, sıradan beni seçti.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Çalıştım, yoruldum, tükendim.
Zor işleri, ben hep yüklendim.
Kâh kirlendim, kâh temizlendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
İnsan gider, kalır tek izi.
İyilik, insan yapar bizi.
Kimse çözemez, hiç bu gizi.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Kapkara, matemlerin içinde.
Geçmişteki, acılar içimde.
Yine o, yakamı, bırakmıyor.
Yalnızlık senfonisi, hep peşimde
Yine yaşıyorum, tek ve yalnız.
Buralar, neden, bu kadar, ıssız?
içimde, kara güller, açıyor.
Yalnızlık senfonisi, acımasız.
Bu sokaklar ve evler, çok tenha.
Kalmadı gücüm, az biraz daha.
Yok etmek için, hep gün sayıyor.
Yalnızlık senfonisi, at kahkaha!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL