cağla 7/c ŞİİR MÜKEMMEL.EE KİMİN HOCASI:) 2007-05-12
Serzeniş
Söyle bana hilâlim, neden gülmezsin bana?
Neden aydınlatmazlar önümü, o yıldızlar?
Hiç mi kıymetim yok yanınızda, söyle bana,
Neden gülerler önümden geçerken o kızlar?
Seni şahit tuttum hep, sokaklarda gezerken,
Bir de başıboş köpeklerle o baykuşları.
Kaybolduğunda birden, ben çamura düşerken
Duymadın mı ha, o isyan dolu haykırışları?
Ne yüzüme bakan var ne de elimden tutan,
Zaten kimsecikler yok çamurlu sokaklarda
Bense bir âşık; yüreği yanan, göze batan,
Ağlarım sessizce, o gülerken konaklarda.
Geldi nihayet yanıma dostlar, sarmaş dolaş
Önce iğrenen bir bakış, ardından küfürler...
Kahkahalar atarak gittiler yavaş yavaş,
Baksana hilâlim onlar ne kadar da hürler!
Seyhani'nin dostu çok; köpekler, baykuşlar..
Kadere dua okur, yalnızlıkla karanlık,
Gönül sayfamı yırtan insan beyinli kuşlar,
Uçsalar da sonsuza ufukları karanlık.
Âşık SEYHANÎ Şiirleri
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:
Vakit akşam,
Düşün biraz!
Neyi?
Seni, beni, bizi...
Dün neredeydin, kiminleydin?
Zihninde ne vardı, yüreğinde ne?
Ya dilinden dökülenler...
Söyleyemediklerin?
Söylediklerin mi Hak'ça idi,
Söyleyemediklerin mi?
Mazluma üzüldügün kadar, zalime direndin mi?
Dur dedin mi arsızlıga, haksızlığa?
Yolsuzluğa, vurgunculuğa engel oldun mu?
Görmezlikten mi geldin,
hayal ettiklerini görmek arzusuyla?
Görebildin mi bakkalın önünden, bakkal yokmuş farz edip gidenleri?
Üstad'ın dediği gibi 'bir pulu dokuz kul paylaşırken
Dokuz pulu bir kulun götürdüğünü,
Görebildin mi?
Duyabildin mi?
Gecede gündüzde, kuytuda köşede,
Neredeyse Arş'a çıkan hıçkırıkları,
Şuh kahkahaların arasından
Duyabildin mi?
Kalbinin sesini,
Allah, Allah dedi mi hiç?
Düşün biraz!
Belki sabah uyanırsın,
Yeniden doğarsın,
Günü karanlığa kör, sağır, dilsiz mi boğarsın?
Düşün biraz...
Âşık SEYHANÎ
Âşık SEYHANÎ
Sekiz ay oldu sıladan ayrılalı
Kalbim yaralıdır, gözlerim yaşlı,
Yolum açık ama bahtım karalı.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Engin deryalar gibi gözlerine
Kapıldım girdaba, daldım özüne,
Çırpındıkça hablar taştı yüzüne
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Ebri nisanla yıkanmış leblerin,
Arasından parlıyor incilerin,
Öpem leblerine değen ellerin.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Sen yürüsün altında inler toprak,
Nasıl çatlamış, bak ne kadar kurak
Ahımdır sebep suyunu alarak.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Bu zilletlere sensin yine illet
Bak gözlerime de sevgimi seyret,
Ne haldeyim, dinle kalbimi, fikret
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Allar seni açar karalar beni,
Eller sana güler karalar beni,
Beni sana bağlar, teninin beni.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Âşık SEYHANÎ
Selalar verilsin minarelerden,
Ezmek,ezilmek öldü, zalim öldü.
Yalancılar, yabanîler,
hatırsızlar, hayırsızlar,arsızlar öldü.
Nefret öldü, kin öldü.
Sevmeyen öldü, sever gibi görünen öldü.
Lanet okunmuşlar, lanet okuyanlar,
Gülüşünde alay, süzüşünde nefret olanlar öldü.
Ağlamak öldü, ağlatanlar öldü.
acılar, kötüler, bütün kötülükler öldü.
Müjdeler okunsun minarelerden,
Ölenlere yaş akmasın hiçbir gözden.
Zevk alın sevmekten, sevilmekten.
Misafiriniz olsun sevgi, el üstünde tutun hep
Üşüdükçe sarılın, sarıldıkça ısının,
Şen olsun yürekler, müjdeler okunsun minarelerden.
Âşık SEYHANÎ