Bu şehrin, gece rengarenktir, ışıkları.
Ne güzel gezer, bak el ele, aşıkları.
Nice, gizemleri barındırır, içinde.
Ürkütür bazen, gece, insan bakışları.
Bu şehrin, kalabalık, kimi caddeleri.
Çoğu insanın, dolmuştur, son raddeleri.
Kimi sokakları da, bak, oldukça tenhadır.
Orda çekerler hep, bilinmez maddeleri.
Bu şehrin, pek acımasız olur, çarkları.
Ezilenlerin, yok birbirinden, farkları.
Hava güzel olur da, moral bulmak için.
Gezilmeye değer, bak o güzel, parkları.
Bu şehirde, tutunmak, çok zordur, üstadım.
İnan, bu aralar, yok hiç, tuzum ve tadım.
Yaşam, her geçen gün, daha bir, zorlaşıyor.
Kim, kimi yenecek? Doğrusu, anlamadım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnanmayabilir bir insan.
Saygılı ol sen inançlara.
Bu düşüncede bir inansan.
Katlanmazsın bu utançlara.
Ateist, deist, hristiyan.
Hepsini gör, insan olarak.
Diğer görüşler, akla ziyan.
Anlarsın bunu, yanılarak.
Ahlak yoksa, dinler ne yapsın?
Herkes, istediğine tapsın.
Kendin verecen hesabını.
Görecen belki azabını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?
Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?
Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir şair ölüyor bu gece.
Gözlerine gömülürken ben.
Kirpiklerin, kabrime azab.
Bakışların yürekte turab.
Sözlerin, dilime şarab olurken.
Ben yine, sensiz kışların soğuğunda üşüyorum.
Sonraki mevsimlerin, sıcacık hayaliyle yaşıyorum.
Sen farketmesende...
Ben her gün, sende yaşayıp, sende ölüyorum.
Bir körebe oyunu bu.
Bir görmüyorum, bir görüyorum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL