Pınar
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
(Öğretmen Şiiri) Ver
Ben tertemiz bir tahtayım ilim ahlak iman yaz
Ben yoğrulmuş hamurum benden güzel şekil yap
Ben körpecik fidanım naziğim kırılırım
Yağmur ol yağ üstüme ilacım ver gübrem ver
Kurumazda büyürsem bağ senin bahçe senin
Benim dün ki kölemin bugün kölesi etme
Öz yurdunda gariban hasret delisi etme
Şerefsizi dinsizi başımıza bey etme
Bir taraftan siyaset bir taraftan ahlak ver
Başımız dik olunca şan senin bayrak senin
Aristo yu verirken Harezmi yi de öğret
Roma yı anlatırken Ötüken i de anlat
Mekke yi Medine yi Buhara yı da anlat
îster yalnız Atina ilya odesa yi ver
Eğer bir gün sızlarsa can senin vicdan senin
Sen bize yolu göster koşanlar biz olalım
Sen bize dağı göster aşanlar biz olalım
Dünya ya sığmayalım evreni dolaşalım
îster hala yatalım yorgan döşek yastık ver
Vatanı vatansıza satarsak günah senin
Biliyoruz elbette sıkıntıda derttesin
Derdin dünyalar olsa yenecek kuvvettesin
En mübarek dinde ve en aziz millettesin
ister yürü üstüne istersen de kaçıver
Kafadaki fikir ve döşteki yürek senin
Fatih Fatih olmazdı hocası olmasaydı
Yunusun derdi buğday Taptuk u bulmasaydı
Gazali yükselmezdi Bağdat a gelmeseydi
Ey Allah'ım bizleri biz yapacak hoca ver
Biz rahmete muhtacız rahmet kapısı senin.
Adem GÜLEÇ
Götür
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ
Anlamıyorum
İnsanlar insanlar çeşitli gözler
Buruşuk maskeli,sahtekar yüzler
Senli,benli,sizli,bizsiz sözcükler
Yalnızlık nedir anlamıyorum
Mal nedir mülk nedir saltanat nedir
Sahibim diyenin sahibi kimdir?
Nefsimin kalbimden çaldığı şehir
Hırsızlık nedir anlamıyorum
Ameli unuttuk yüklendik lafa
Beterini yaptık sövdük etrafa
Münafık bedene Müslüman kafa
Arsızlık nedir anlamıyorum
Uyuyan buluttan boşalan seller
Sararan yaprağı savuran yeller
Sürünen bebekler bükülen beller
Halsizlik nedir anlamıyorum
Adem GÜLEÇ