melis şiir çok güzel ödevim için açmıştım ama şiire hayran kaldım sbs için arkadaşımla çalışıyorduk daha doğrusu kardeşimin ödevi için açmıştık ama ödev filan geride kaldı bu siteyi yapanıda bu şiiri yazanı da tebrik ediyorum söyliyim ben zor şiir beyenen birisiyim ama bu şiir gerçekten güzel tekrar tekrar tebrik ediyorum 2009-11-13
Okulum
Benim güzel yuvam, şen yurdum,
Tatilde yalnız kaldın,mahzundun.
Şimdi sevdiklerine kavuştun,
Şenlendi bahçen, şenlendi avlun…
Gönderde al bayrak sevinçle çırpınır,
Arkadaşlarım coşkuyla andımızı haykırır.
Miniklerin ağlaşır,büyüklerin oynaşır,
Kaleme, deftere sarılmış elin kolun …
Canlandı kentim, canlandı köyüm,
Söylenir şarkım, söylenir türküm,
Okulda artıyor bilgim ve görgüm,
Koşun çocuklar,okullara dolun…
Sevgili öğretmenim girmiş derse,
Hasrettin sen bu sese, bu nefese.
Aramıza Atatürk’üm inip, gelse,
Der bize; “Çalışkan olun, dürüst olun…”
Denizli,08 Eylül 2006
Veli AYKAR Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Veli AYKAR Şiirleri:
Okula başladığın günü hatırla,
Kalem tutardı minik minik,
Ellerin titrek titrek…
Belki o günler hafızanda şimdi silik,
İri iri bakardı,
Gözlerin ürkek ürkek…
Bir parmak kalkardı incecik,
Ikınarak, sıkınarak derdin;
“ Çişim geldi öğretmenim..”
Bendim kemerini çözen,
Doğruyu, güzeli gösteren.
Elimde tozlu tebeşir,
Kucak dolusu bilgiyi,
Sana belleten bir bir.
Bendim saçlarını okşayan,
Sevgisine hiç doymayan…
………………………….
Şimdi bir makama oturdun,
Koltuğuna şöyle kuruldun,
Kimseleri beğenmez oldun…
Lâkin unutma sen yine de çocuğum,
Ne kadar gür olsa da bir ağaç,
Eğri de olsa köküne muhtaç…
16.04.2006
Veli AYKAR
Malûm ya Nasrettin Hoca,
Her düğünde , dernekte,
Kaçırmazdı hiçbir fırsatı,
Basardı çorbaya kaşığı,
Pilavın da verirdi hakkını…
Yine böyle bir günde,
Öğrencileri ile düğünde,
Sofralar serildi önlerinde,
Hoca , baş köşeye kuruldu...
-Hocam , der öğrencilerden biri,
Korumak için sağlığı, bedeni
İnsan ne zaman yemek yemeli ?
Hoca, doğrultarak sofradan başını,
“Bu iş, dedi, kesenize bağlı.”
“Hocam, derler anlamadık ne dediğini.
Bu cevap bilmece gibi…
Hoca der, “Gayet basit evlâdım,
Şudur sana son cevabım;
Zenginler yemeli acıkınca,
Yoksullar ise fırsatı bulunca,
Doyurmalı karnını…
26.04.2006
Veli AYKAR
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
İçimde kaynar bir türkü pınarı !
İnim inim inleten şu dumanlı yaylayı,
Sipsi sesiyle gezerim köy köy sılayı.
Çeker beni kendine derinden, derinden,
Kalem düşer elimden,
Döner başım sarhoşum !..
Mor dağlar kıvrım kıvrım uzar,
Akar gölümde deli çaylar ,
Gelincik çalkalanır ovalar !
Açan çiçeğin, öten böceğin
Sesini duyar gibi olurum…
“Allı şalvarını sürüyen gelin,”
Gider ardın sıra kaybolurum !..
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Dedemden kalma bir gurbet havası
Erzurum yaylada kar olur,
Aydın’da sıcak toprağa diz vurur !
Üsküdar’da bir mendil dolusu lokum,
Çanakkale’de aynalı çarşı,
Denizli’de öten çil horozum !
O öttükçe bölünür uykum…
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Silifke’de Aslı Yok Yaylası,
Karadeniz’de omuz omuza horonum…
Başak başak Harran Ovası,
Başımda Mihriban’ın umarsız sevdası,
Ayrılıktan gayrı zor ne var?
Çıkıp yücesine Ağrı’nın
Ankara’nın taşına bakarım…
Fırat’ta dağ, tepe coşkun akar,
Tuna boylarında durulurum…
Rumeli’den Hazar’a kadar
Türkü türkü savrulurum !..
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Narası kulağımda koç Köroğlu’nun,
Heybesi omzumda derviş Yunus’un,
Aşk deryasında yunsam ,arınsam…
Düşlerimden çıkmaz ki Karacaoğlan,
Kavgalarda bir asi Pir Sultan,
Veysel ile “dost dost diye” ağlasam,
Mahzuni ile son noktayı bir koysam !..
Ne zaman şiir yazmaya otursam;
Kırılır kalemim ,tutmaz elim.
Deliyim,divaneyim, bir garip Veli’yim
Aslı’sını el almış yanık Kerem gibiyim,
Boğazımda düğümlenir dizelerim,
Yol yordam bilmez , bir hoş olurum…
Denizli ,05.01.2006,
Veli AYKAR