Şiir Ve Türkü
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
İçimde kaynar bir türkü pınarı !
İnim inim inleten şu dumanlı yaylayı,
Sipsi sesiyle gezerim köy köy sılayı.
Çeker beni kendine derinden, derinden,
Kalem düşer elimden,
Döner başım sarhoşum !..
Mor dağlar kıvrım kıvrım uzar,
Akar gölümde deli çaylar ,
Gelincik çalkalanır ovalar !
Açan çiçeğin, öten böceğin
Sesini duyar gibi olurum…
“Allı şalvarını sürüyen gelin,”
Gider ardın sıra kaybolurum !..
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Dedemden kalma bir gurbet havası
Erzurum yaylada kar olur,
Aydın’da sıcak toprağa diz vurur !
Üsküdar’da bir mendil dolusu lokum,
Çanakkale’de aynalı çarşı,
Denizli’de öten çil horozum !
O öttükçe bölünür uykum…
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Silifke’de Aslı Yok Yaylası,
Karadeniz’de omuz omuza horonum…
Başak başak Harran Ovası,
Başımda Mihriban’ın umarsız sevdası,
Ayrılıktan gayrı zor ne var?
Çıkıp yücesine Ağrı’nın
Ankara’nın taşına bakarım…
Fırat’ta dağ, tepe coşkun akar,
Tuna boylarında durulurum…
Rumeli’den Hazar’a kadar
Türkü türkü savrulurum !..
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;
Narası kulağımda koç Köroğlu’nun,
Heybesi omzumda derviş Yunus’un,
Aşk deryasında yunsam ,arınsam…
Düşlerimden çıkmaz ki Karacaoğlan,
Kavgalarda bir asi Pir Sultan,
Veysel ile “dost dost diye” ağlasam,
Mahzuni ile son noktayı bir koysam !..
Ne zaman şiir yazmaya otursam;
Kırılır kalemim ,tutmaz elim.
Deliyim,divaneyim, bir garip Veli’yim
Aslı’sını el almış yanık Kerem gibiyim,
Boğazımda düğümlenir dizelerim,
Yol yordam bilmez , bir hoş olurum…
Denizli ,05.01.2006,
Veli AYKAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Okulum
Benim güzel yuvam, şen yurdum,
Tatilde yalnız kaldın,mahzundun.
Şimdi sevdiklerine kavuştun,
Şenlendi bahçen, şenlendi avlun…
Gönderde al bayrak sevinçle çırpınır,
Arkadaşlarım coşkuyla andımızı haykırır.
Miniklerin ağlaşır,büyüklerin oynaşır,
Kaleme, deftere sarılmış elin kolun …
Canlandı kentim, canlandı köyüm,
Söylenir şarkım, söylenir türküm,
Okulda artıyor bilgim ve görgüm,
Koşun çocuklar,okullara dolun…
Sevgili öğretmenim girmiş derse,
Hasrettin sen bu sese, bu nefese.
Aramıza Atatürk’üm inip, gelse,
Der bize; “Çalışkan olun, dürüst olun…”
Denizli,08 Eylül 2006
Veli AYKAR
Meyvelerin Dili
Ana yurdum Amasya.
İster ısır, ister soy,
Gel arkadaş tadıma doy.
Bil bakalım ben kimim?
Al yanaklı biriyim...
...
İçim dışım vitamin
Finike Antalya, Mersin
Her derde çare dersin,
Bilin bakalım ben kimim?
Şapur şupur beni yersin...
...
Yerim yurdum yeşil Bursa,
Anarsın beni kış olursa,
Gecemi masalla doyursa.
Bilin bakalım ben kimim?
Yerken yandı ağzım dilim...
...
İzmir’de ünüm bitmez,
Antep’te oldum pekmez,
Salkım salkım kim yemez!
Bilin bakalım ben kimim?
İster kuru, ister yaş yiyin...
...
Şeftali benim dayım,
Malatya’dan beri yoldayım.
Yerken bilinsin aman sayım!
Bilin bakalım ben kimim?
Zerdalinin ikiziyim...
...
Benim köyüm güzel Honaz,
Beni yiyen hiç doymaz,
Vişneye benzerim biraz.
Bilin bakalım ben kimim?
Aman yutulmasın çekirdeğim...
...
Diyarbakır olmuş ilim,
Kestiler beni dilim dilim,
Kavun ile yere serildim,
Bilin bakalım ben kimim?
Kan kırmızı benim rengim...
...
Giresun’da yeşil daldım,
Dünya’ya ün saldım.
Hem şeker, hem balım.
Bilim bakalım ben kimim?
Sert kabuklu bir meyveyim...
...
Kimi sulu, kimi etli
Pek çok lezzetli
Yerli malı kullananın
Ülkesi olur bereketli...
Veli AYKAR
12.12.2012
Veli AYKAR
Karakalem
“Dünyanın en etkili silahına…”
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Sevincimden titrerim.
El yazar, ben kayar giderim.
Sevgi benim, saygı benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Önümde beyaz defterim,
Uzadıkça çizgilerim,
Bilgi benim, erdem benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Defter benzer tarlaya,
Tarla dolar başakla,
İş benim, emek benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Çalınca zili okulun,
Her köşesinde yurdun,
Barış benim,dostluk benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Atatürk gülümser bize,
Edirne, Van, Rize
Vatan benim, bayrak benim…
Denizli 24.03.2006.
Veli AYKAR
