Eğitim Sitesi

Mehmed'in Öyküsü Şiiri

Mehmed'in Öyküsü

Bir gün

Dağda

Şafak vakti

Kader ağlarını ördü

Kör talih çelmeyi taktı

Ters gitti işi Mehmedi'in



Sendeledi

Gök gürledi

Dağlar yerinden oynadı

Kapandı göz kapakları

Yıkıldı kaşı Mehmed'in



Taş gibi düştü içime

Bir zehir

Ruhumu yakan

Göğsümde kan

Göğsümde bir volkan gibi

Kanayan başı Mehmed'in



Rüzgâr gibi geldi geçti

Ciğerimi deldi geçti

Doyumsuz güzeldi geçti

Yirmibir yaşı

Mehmed'in



Kan ter uykusunu böler

Uyanmayıp ölmek diler

Sarı saçlarını yolar

Kadersiz eşi Mehmed'in



Sevdamız gibi yürekli

Yurdumuz gibi aydınlık

Kalbimin yerinde vuran

Beynimde zonklayıp duran

Tarihin kara bağrında

Sonsuzluk gibi oturan

Şu mezar taşı

Mehmed'in



Erdal Ercin

Erdal ERCİN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Erdal ERCİN Şiirleri:

Ömrüm

Gönül sultanını bulsaydı bu yaz

Dağları delerdi

Hey benim ömrüm

Aşığın elinde bir mızrap bir saz

Neyzenin elinde ney benim ömrüm



Aklının estiği her yere gider

Şahlanır

Dört yanı toz duman eder

İnatçı bir seyis izini güder

Rüzgârın çocuğu

Tay benim ömrüm



Ne bir arayan var

Ne bir soran var

Ne bir işiten var

Ne bir gören var

Yolları kapalı

Kar var

Boran var

Bir dağın başında köy benim ömrüm



Biner son nefese

Gider son ümit

Harcanır kredi

Tükenir limit

Üç günlük açlığa bir gevrek simit

Yanında bir bardak çay benim ömrüm



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Seni

Hiç iyiyim deme

Ben kör değilim

Bir dert var

Gün be gün süzüyor seni

Sen de beni sevdin

Nankör değilim

Benden uzak kalmak üzüyor seni



Aklının yazdığı ferman tutmuyor

Bu derdin üstüne derman gitmiyor

Karşımda taş gibi durman yetmiyor

Bir bakış kolayca çözüyor seni



Umut alyansının sarrafı benim

Mühür gözlerinde

Parafı benim

Gönül nikâhının tarafı benim

Bu kalem hep bana yazıyor seni


Erdal ERCİN

Gönül Beni Azat Eyle

Çilemi çektim

Doldurdum

Gönül beni azat eyle

İsyan ettim

Baş kaldırdım

Gönül beni azat eyle



Ne kazandın

Söylesene

Altın mı doldu kesene

Dile kolay yirmi sene

Gönül beni azat eyle



Can kafesinde kuş idim

Tipide kaldım

Üşüdüm

Kaç yıl sırtımda taşıdım

Gönül beni azat eyle



Kullukta kusur ettim mi

Olmaz dedim direttim mi

Sözünden ayrı gittim mi

Gönül beni azat eyle



Daha nesini söyleyim

Bildim bileli böyleyim

Zalim aşkını neyleyim

Gönül beni azat eyle



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Mehmed'in Öyküsü Şiiri